Gücüme Giden Yol - Hidra

Yazdıklarıma küfür eden yarım akıllı şairim

Ölümü andıran tebessüm ben kaç ölüme şahidim

Kimse benim sahibim olamaz çünkü ahirim

Geleceğimden habersiz hedeflerime kahinim

Gökyüzünde hilalim ol orada kal ömür boyu

Sen gidersen karanlıkta göremez önümü kör olurum

Bu kadar dertle savaşır halde gülümsemek zor durum

Kalemlerime çengi vurup şu Fatih’i durdurun

Öldüğümde bırakılan bikaç güldü mezarıma

Bikaç gündür araftaydım bekletildim el adına

Bi kadına bağlanırsan küfredersin inadına

O hiç senin olmayacak yazmalısın kitabına

Dışarı çıktım hava soğuktu ulan mont da giymedim

O sıra döndü gözlerim ve açığa çıktı hislerim

Parkelerde yalın ayaklı bir çocuk akistedir

Gökyüzünden huzur yağsın çok bi şey mi istedim?

Gücüme gitmez hiçbi şey yalanlara da alıştım

Akşamüstü savaş vardı seher vakti barıştır

Gücüme giden yolda engel çalıştım da çalıştım

Her adım rakibim oldu ben Hidra’yla yarıştım

Yazdıklarımı çalıyorum hem de Fatih Uslu’dan

Senden adam olmaz diyenler de şimdi sustular

Hayat bütün aldıklarını benim yüzüme kustu bak

Bi insanlık görüyorum hep kendine müslüman

Satırlarıma tek hece sığdırırsam mutluyum

Sanrılarla yola koyuldum ben hala umutluyum

Beni her şeyden çok sevenler ne oldu unuttunuz

Her diyarda güneş varken gökyüzüm bulutludur

Doğrudur ben de çok hatalar yaptım hayatta

Çelmeler taksalar da dimdik hala ayakta

Resmin yoksa semalarda kabus olur sabahlar

Her kapım kilitlidir ve Yaradan’ımda anahtar

Bana varanlar umutsuz ve durmadan hayıflanır

Yazdığımda başka bi ben ellerim zayıfladı

Orda burda küfür yerken yaptığım ayıplanır

Vurgularla vurduğumda son bi kez ayık kalın

Ben hiçbi şey anlamadım nasıl geçti bunca yıl

Hiçbi vakit ağlamadım gözyaşım içimde sır

Ölüm yalan olmalıydı yaşamalıydım bin asır

Aşamalıydı bütün yollar bak bileklerim nasır

Gücüme gitmez hiçbi şey yalanlara da alıştım

Akşamüstü savaş vardı seher vakti barıştır

Gücüme giden yolda engel çalıştım da çalıştım

Her adım rakibim oldu ben Hidra’yla yarıştım

Yazdıklarımı çalıyorum hem de Fatih Uslu’dan

Senden adam olmaz diyenler de şimdi sustular

Hayat bütün aldıklarını benim yüzüme kustu bak

Bi insanlık görüyorum hep kendine müslüman

I'm a half-wit poet who swears at what I write

Smile reminiscent of death, how many deaths have I witnessed?

No one can own me because my end

I am an oracle to my goals, unaware of my future

Be my crescent in the sky, stay there for life

If you go, I can't see in the dark, I'll be blind

It's hard to smile while fighting so much trouble

Hit the hook on my pens and stop this Fatih

The couple left when I died laughed at my grave

I've been in limbo for a couple of days, I've been kept waiting on behalf of the hand

If you get attached to a woman, you will curse her out of spite.

It will never be yours, you should write it in your book

I went out, it was cold, I didn't wear a coat either

That's when my eyes turned and my feelings were revealed

A bare-footed child appears on the parquet

May peace rain from the sky, did I ask for too much?

Nothing is in my power, I'm used to lies too

There was war in the evening, it is peace in the morning

I've tried and worked as an obstacle on the way to my strength

Every step became my rival, I competed with the Hydra

I'm stealing what I've written and also from  Fatih Uslu

Those who say you can't make a man are now silent

Look, life threw up all it took in my face

I see a humanity, always a Muslim to himself

I'm happy if I fit one syllable in my lines

I set off with delusions I'm still hopeful

Those who love me more than anything, you forgot what happened

My sky is cloudy when there is sun in every land

It's true, I made a lot of mistakes in life too.

Even if they trip, still standing tall

If you don't have a picture, it will be a nightmare in the sky in the morning

My every door is locked and the key in my Creator

Those who reach me are hopeless and constantly lament

Another me when I wrote, my hands got weak

It's shameful what I did while I was swearing here and there.

Stay sober one last time when I hit it with highlights

I did not understand anything, how did all these years pass?

I have never cried, my tears are secret inside me

Death had to be a lie I had to live a thousand centuries

All roads were gradual, look my wrists are callous

Nothing is in my power, I'm used to lies too

There was war in the evening, it is peace in the morning

I've tried and worked as an obstacle on the way to my strength

Every step became my rival, I competed with the Hydra

I'm stealing what I've written and also from  Fatih Uslu

Those who say you can't make a man are now silent

Look, life threw up all it took in my face

I see a humanity, always a Muslim to himself