Zingende Doden - Herman Van Veen

Op een avond om een uur of half elf

Liep ik wat te wandelen met mezelf

En de mensen van een nette nieuwe wijk

Zag ik zitten huis aan huis aan huis aan huis te kijk

Uitgeteld en uitgezakt en uitgepraat

En ik dacht: Als nu de wereld eens vergaat

Is er niemand die het in de gaten heeft

Want ze zitten aan de beeldbuis vastgekleefd

De televisie staat nog aan

Maar de wereld is vergaan

Nu is het hier een poppenkraam

Met dooien achter het raam

Op een avond komt ons hele volkje om

Niet door kwik of door vergif, of door de bom

Maar door een slaapdrank die een vreemde mogendheid over de beeldbuis en het

avondblad verspreid

Er is een dronk vol pessimisme in de maak

Opportunisme daaraan toegevoegd naar smaak

En wat cynisme, ja een korreltje of drie

En wat racisme na een borreltje of drie

En als de wereld is vergaan

Dan blijft de televisie aan

Dan is het hier een poppenkraam

Met dooien achter het raam

Iedere woning is opeens een glazen kist

Waar men het leven en de liefde niet meer mist

Waar men geen plaat beluistert en geen boek meer leest

Waar slechts gemompeld wordt: Ik ben al geweest

Daar is geen mens meer die nog ooit de straat op ging

Daar is geen vreugde meer

En geen bewondering

Daar is geen hartstocht meer

En zelfs niet eens meer angst

Daar hangt het spreekwoord

«Dood zijn duurt het langst»

En als de wereld is vergaan

Dan blijft de televisie aan

Dan is het hier een poppenkraam

Met dooien achter het raam

En als de wereld is vergaan

Dan blijft de televisie aan

Dan is het hier een poppenkraam

Met dooien achter het raam

En als de wereld is vergaan

Dan blijft de televisie aan

Dan is het hier een poppenkraam

Met dooien achter het raam …

One evening at half past ten o'clock

Did I take a walk with myself

And the people of a neat new neighborhood

I saw sitting house to house to house to house watching

Exhausted and slumped and finished talking

And I thought: If the worldends

Is thereanyone dieintheholes

Because they are glued to the picture tube

The TV is still on

But the world has ended

Now it's a doll stall here

With the dead behind the window

One night our whole nation will die

Not by mercury or by poison or by the bomb

But by a sleeping potion that has a strange power over the picture tube and the

evening paper distributed

There is a drink full of pessimism in the making

Opportunism added to it according to taste

And some cynicism, yes a grain or three

And some racism after a drink or three

And when the world has ended

Then the television stays on

Then it's a doll stall here

With the dead behind the window

Every home is suddenly a glass box

Where one no longer misses life and love

Where people don't listen to a record and no longer read a book

Where only murmurs are made: I have already been

There's no one left who ever went out on the street again

There is no more joy

And no admiration

There is  no more passion

And not even fear anymore

There hangs the proverb

«Dead takes the longest»

And when the world has ended

Then the television stays on

Then it's a doll stall here

With the dead behind the window

And when the world has ended

Then the television stays on

Then it's a doll stall here

With the dead behind the window

And when the world has ended

Then the television stays on

Then it's a doll stall here

With the dead behind the window…