Een Vriend Zien Huilen - Herman Van Veen

Natuurlijk wordt alom gestreden

En zwijgt voor velen de muziek

De tederheid is overleden

En de illusies zijn doodziek

Natuurlijk laat zich alles kopen

Voor wie er maar het meeste biedt

En worden bloemen stukgelopen

Maar een vriend zien huilen… kan ik niet

Natuurlijk hebben wij verloren

En wacht de dood ons aan het eind

Met onze schouders ver naar voren

Staan wij nog amper overeind

Natuurlijk zijn we vaak bedrogen

En liggen vogels in het riet

Die voor het laatst hebben gevlogen

Maar een vriend zien huilen… kan ik niet

Worden er steden stukgesmeten

Door kinderen van vijftig jaar

Dan wordt het leed weer gauw vergeten

Voor nieuw verdriet of nieuw gevaar

En de stations vol met verdwaalden

Al te ver heen voor elk verdriet

Geen enk’le waarheid die het haalde

Maar een vriend zien huilen… kan ik niet

Natuurlijk spiegels zijn integer

Geen moed genoeg om jood te zijn

Niet elegant genoeg voor neger

Geen licht, alleen maar valse schijn

In eigen kilheid zo gevangen

Dat men voor liefde zich verschuilt

Zo aan het eind van elk verlangen

Maar dan een vriend te zien… die huilt

Of course there is a lot of fighting

And for many, the music is silent

The tenderness is deceased

And the illusions are sick to death

Of course everything can be bought

For those who but offers the most

And flowers are broken

But seeing a friend cry… I can't

Of course we lost

And wait the kill us at the end

With our shoulders far forward

We are barely standing

Of course we are often cheated

And birds lie in the reeds

Who last flew

But seeing a friend cry… I can't

Are there cities being smashed

By children of fifty years

Then the suffering will soon be forgotten

For new sorrow or new danger

And the stations full of strays

Too far gone for any sorrow

Not a single truth that made it

But seeing a friend cry… I can't

Natural mirrors are integer

Not courage enough to be Jew

Not elegant enough for nigga

No light, just false shine

In own coldness so caught

That one hides from love

So at the end of every desire

But then to see a friend… who cries