Bağır - Gazapizm

Baya bir değişken bu yerleşkeme kendirek diker

Kafamızda tel örgüler bak diken diken

Susuzdede parkındayım sanki palandöken

Bak bu insanlara demek nedir savaş diren

Hayırdır yaşlandık mı?

Konuşmuyor kimseler

Bu çok yol çeken çocuklar buluşmuyor güneşte

Kafamın içindekiler benle toprak olduğunda;

Açıp şarkımı dinle.

Yakışmıyor üzülmek!

Kanlı coğrafyanın ortasında doğdum

Baktım 15 milyon gecekondu, Alsancak hızlı

Beş vakit namaz kıldın uyuşturucu sarmadı

Gelişim kitapları sokaklarda yazılsın

Fizikten kimyadan matematikten aşka düştün

Ağzın yüzün dağıldı, üstün başın rüküştü

Elit tabaka asit takılsın

Modern çağdan bizi uçuruma sürdürsün

İşte o gün gülmüşüz

Bu savaş bu yaşam alanı diyipte ayırmadım

Tamda birleşmişte denmez

Birleşse sağ kalanın olmayacağı bir yolda;

Ben yürüyorken yok çıkarım;

karıştı tüm algılarım

Kesemiyorum ne olacağını

Doğal yaşam radyasyon etik değil kimyasal

Mağrum bırakılanlar yaşamaktan insanca

Gerçek değil o kapıldığınız ihtişam

En aydınlık caddemizde bir silahlı çatışma

Sen kaşını çatınca birden sustu herkes

Bana sorma bilmiyorum, birdelenmez hasret tamam

Sonra gitmiyordum kin gidersem tövbe ama

Napayım şarap böyle üstümüzde kasvet

Birde farzet ayakların kesilmiş yerden

Mutlusun çok kapın çalar savcı mevcut ister

Tamda böyle zamansız yaşandı her şey

Hatta belki böyle ölcez

Korkağım benim evet

Geldin gidiyorsun, madem gülmüyorsun

Hiçbir anlam teşkil etmese de;

Bağır onlara!

Kaldır kafanı semaya, bağır çağır durmadan!

Neden susuyorsun?

Dayatılan zulüm;

Tabiatla dost mu masum kalan sanatçılar?

Tamda bu yüzden suçlu paşam

15 senem heba.

Duygum heybe yalana

Uygun değil yaşamak;

bak bu sevda vurgun!

Yasaklıdar gülmek falan uzun hikaye

Ancak alkol bana aşık, kan kırmızı rujun dirayet

Tedirgin bekliyorken güneş doğdu bugün nihayet

Gidersen boş kalıcak hepten düğün cenaze

Bir edebiyat düşün;

Tüm pisliği örtsün, çıkıp desinler ki körsün

Öyle güzel olsun, işte radikaldi sevda

Sonra kalbimizi böldük, Akdeniz’i gördük

Arkasından Nazım davasında öldü

Cemal Süreyya'dan

Ahmet Arif’ten de tek tesellim yoktu

Birden bire büyüdüm bozar mı sandın acılar?

Pankartta kalır hüzünlü bağır çağır durmadan

O sessizlik küfürdür!

Bağır kimse duymuyorsa

Bağır onlara hayatın ağır romana, çalarsa ağır onlara

Bağır kimse duymuyorsa;

bağır sonlara!

Bağır çağır çıkıp gelsinler onlar bahar olmadan

Geldin gidiyorsun, madem gülmüyorsun

Hiçbir anlam teşkil etmese de;

Bağır onlara!

Kaldır kafanı semaya, bağır çağır durmadan!

Neden susuyorsun?

Quite a variable sews himself to this campus

Wire mesh in our heads

I am in Susuzdede park as if Palandöken

Look, what does this mean to people?

No, are we old?

people don't talk

These far-flung children don't meet in the sun

When the contents of my head are with me and the soil;

Turn it on and listen to my song.

It is not appropriate to be sad!

I was born in the middle of bloody geography

I saw 15 million slums, Alsancak is fast

You prayed five times, the drugs did not

Let development books be written on the streets

You fell in love from physics to chemistry to math

Your mouth is broken, your head is slumped

Let the elite layer get acid

Let the modern age lead us into the abyss

That's the day we laughed

I didn't say this war, this living space

Not exactly combined

On a road where there will be no survivors if they unite;

I disappear when I'm walking;

all my senses are confused

I can't cut what will happen

natural life radiation not ethical chemical

The deprived are humane to live

It's not real, it's the magnificence you've got

A gunfight on our brightest street

When you frowned, everyone stopped suddenly

Don't ask me, I don't know, the longing won't go away okay

Then I wasn't going to repent if I leave grudges but

What's up wine like this gloom on us

Suppose your feet were cut off

You're happy, your door will ring, the prosecutor wants to be present

Everything happened so untimely

Maybe even like this

I'm afraid yes

You come and go, since you are not smiling

Although it makes no sense;

Shout out to them!

Raise your head to the sky, shout without stopping!

Why are you silent?

the persecution imposed;

Artists who remain friends with nature?

That's exactly why I'm guilty pasha

I wasted 15 years.

My emotion is a saddlebag lie

Unfit to live;

look, this is the love affair!

Forbidden to laugh or something long story

But alcohol is in love with me, blood red lipstick's acumen

While waiting anxiously, the sun has finally risen today

If you go, it will be empty, wedding and funeral

Think of a literature;

Cover up all the mess, let them come out and say you're blind

Let it be so beautiful, it was radical love

Then we split our hearts, we saw the Mediterranean

Then he died in the Nazim case.

From Cemal Süreyya

There was no consolation from Ahmet Arif either

I grew up all of a sudden, do you think it hurts?

It stays on the banner, it's sad, shout and call nonstop

That silence is blasphemy!

Scream if no one hears

Shout out to them your life's heavy novel, if they steal it heavy

If no one hears the shout;

shout to the end!

Shout out and let them come out before spring

You come and go, since you are not smiling

Although it makes no sense;

Shout out to them!

Raise your head to the sky, shout without stopping!

Why are you silent?