Usmiech Smierci - Dzem

Gdy o łzę uderza łza, znowu widzę

Twoich ust tak piękny kształt

Jestem teraz teraz sam ucichł wokół szum i gwar

Wszyscy ze swoimi, lub do swoich poszli żon

Kto pomoże, teraz kto?

Znaleźć mi w tej ciszy twarz

Mojej małej, którą dawno już

Śmierć okrutna zabrała mi

Pamiętam, pamiętam dobrze ją

Jak weszła przez zamknięte drzwi

Nie mogłem w to uwierzyć

Lecz Ty wiedziałaś już

Że to śmierć odwiedziła nasz dom

I krzyczałem: «Nie zabieraj jej

Zostaw małą, zostaw proszę Cię!»

Ale ona tylko uśmiechnęła się

Mówiąc: «Ma już tylko mnie.»

Siedziałem na Twym łóżku ściskając Twoją dłoń

Lecz ona chłodna była już

Potem tylko przez chwilę widziałem taniec Twój

Taniec Twój ze straszną śmiercią

Wiem, że ona do wszystkich, do mnie też

Wejdzie dumnie przez zamknięte drzwi

I do tańca mnie zaprosi bym

Moją małą spotkać mógł

Moją małą, moją małą spotkać mógł

Gdy o łzę uderza łza, znowu widzę…

When a tear hits a tear, I see again

Of your lips so beautiful shape

I am now alone quieted down around the buzz and buzz

Everyone went to their wives or to their own

Who will help, now who?

Find my face in this silence

My little one, who is long ago

Cruel death took me

I remember, I remember her well

As she entered through the closed door

I couldn't believe it

But you already knew

That it was death that visited our home

And I screamed, «Don't take her away

Leave her baby, please leave you! »

But she just smiled

Saying: "He only has me."

I sat on your bed clasping your hand

But she was already cool

Then I saw Your dance only for a moment

Your dance with terrible death

I know that she works for everyone, me too

He will enter proudly through the closed door

And I would invite me to dance

He could meet my little one

He could meet my little one, my little one

When a tear hits a tear, I see again ...