Nie jesteś moja - Czesław Niemen

I na to sposobu znaleźć nie mogę

Co ja teraz zrobię, co ja pocznę z sobą

Chyba powędruję w nieskończoną drogę

Tam gdzie nigdy światła nie rozróżnię z cieniem

I z kamienia znowu pocznę się kamieniem

A kryształowe łzy zmieszane z deszczem

Gdzieś w bezkresy pospadają

Osamotniony dom w ruinę się rozwali

Smutnie poczerniałą

I na pustkowiach sny

Od niespełnienia w gruzy się pozamieniają

Nie jesteś moja (nie jesteś), nie jesteś

Choć byłaś od dawna dla mnie stworzona

Czemu więc nie jesteś i widokiem swoim

Nie wypłoszysz smutku z oczu moich

Jeśli jeszcze do mnie nie znalazłaś drogi

Pozwól że cię tu przyniosę sam w te progi

I nie mów tylko mi, że to za późno jest

O jedno życie

Nie daj mi słowem znać, że już nie jestem

Na wszechświata szczycie

Zasłoń mi sobą świat i wątpliwościom moim

Zabroń świtać

(Na, na, na, na)

Nie jesteś moja (nie jesteś), nie jesteś

I na to sposobu znaleźć nie mogę

Co ja teraz zrobię, co ja pocznę z sobą

Chyba powędruję w nieskończoną drogę

Tam gdzie nigdy światła nie rozróżnię z cieniem

I z kamienia znowu pocznę się kamieniem

A kryształowe łzy zmieszane z deszczem

Gdzieś w bezkresy pospadają

Osamotniony dom w ruinę się rozwali

Smutnie poczerniałą

I na pustkowiach sny

Od niespełnienia w gruzy się pozamieniają

And I can't find a way for that

What will I do now, what will I do with myself

I guess I'm going on an endless road

Where I can never distinguish between light and shadow

And of stone I will become stone again

And crystal tears mixed with rain

Somewhere in the boundaries they will fall

A lonely house will crumble to ruin

Sadly blackened

And dreams in the wasteland

They will turn into rubble from non-fulfillment

You are not mine (you are not), you are not

Though you've been made for me for a long time

So why aren't you and your view?

You will not drive my sorrow out of my eyes

If you haven't found your way to me yet

Let me bring you here alone to these thresholds

And don't just tell me it's too late

One life

Don't let me know I'm not anymore

On top of the universe

Cover the world and my doubts with yourselves

Forbid dawn

(Na, na, na, na)

You are not mine (you are not), you are not

And I can't find a way for that

What will I do now, what will I do with myself

I guess I'm going on an endless road

Where I can never distinguish between light and shadow

And of stone I will become stone again

And crystal tears mixed with rain

Somewhere in the boundaries they will fall

A lonely house will crumble to ruin

Sadly blackened

And dreams in the wasteland

They will turn into rubble from non-fulfillment