33 Kurşun - Cem Karaca

Vurun ulan vurun

Ben kolay ölmem

Ocakta küllenmiş közüm, karnımda sözüm var, haldan bilene

Babam gözlerini verdi Urfa önünde, üç de kardaşını

Ömrüne doyamamış üç dağ parçası, üç nazlı selvi

Burçlardan, tepelerden, minarelerden

Kirve, hısım, aşiret çocukları

Fransız kurşununa karşı koyanda

Bıyıkları yeni terlemiş daha benim küçük dayım Nazif

Yakışıklı, hafif, iyi süvari, «Vurun kardaş» demiş

«Vurun» «Namus günüdür.»

Ve şaha kaldırmış atını

Kirvem, hallarımı böyle yaz, rivayet sanılır belki

Gül memeler değil bu, domdom kurşunu paramparça ağzımdaki

hit it, hit it

I don't die easily

I am ashes in the hearth, I have a word in my stomach, to anyone who knows

My father gave his eyes in front of Urfa, three of his brothers

Three pieces of mountains that couldn't get enough of their life, three cypresses

From bastions, hills, minarets

Kirve, kin, tribal children

When you resist the French bullet

My little uncle Nazif has just sweaty mustaches

Handsome, light, good rider said, "Shoot, brother."

"Shoot" "It's a day of honor."

And he reared his horse

Kirvem, write my moods like this, maybe it's a rumor

It's not rose tits, the domdom bullet shattered in my mouth