Troubadour - BZN

Hij heeft ons alles wat-ie had gegeven

Z’n muzikaliteit, z’n warme lach

Z’n humor en 't besef, dat je moet leven

Zo lang je leven mag

Van al z’n pijn heeft niemand iets geweten

'n harlekijn laat nooit een traan

Die speelt z’n spel maar door, maar dan ineens

Valt het doek spontaan

Als troubadour, versleet-ie heel z’n leven

Als troubadour, betaalt-ie nu de prijs

Want zijn publiek en 't applaus zijn nu verdwenen

Hij staat alleen, aan 't einde van z’n reis

Wat hij ons nalaat zijn geen aardse dingen

Geen vruchten van zijn succes

Maar wel een dagboek vol, herinneringen

Als wijze levensles

Aan z’n tournee is plots 'n eind gekomen

Die stilte, het is raar

Als ik m’n ogen sluit, speelt-ie voor mij

Nog eens op z’n gitaar

He gave us everything he had

His musicianship, his warm smile

His humor and the realization that you have to live

As long as you may live

Of all his pain no one knew anything

a harlequin never sheds a tear

He keeps on playing his game, but then suddenly

The curtain falls spontaneously

As a troubadour, he spent his whole life

As a troubadour, he now pays the price

Because his audience and the applause are now gone

He stands alone, at the end of his journey

What he leaves us are not earthly things

No fruits of his success

But a diary full of memories

As a wise life lesson

His tour has suddenly come to an end

That silence, it's weird

When I close my eyes, it plays for me

Again on his guitar