Aan De Kust - Bløf

De zoute zee slaakt een diepe zilte zucht

Boven het vlakke land trilt stil de warme lucht

Hey, iemand slaat soms onverwacht maar zeker op de vlucht

Alarmfase 2 is hier nauwelijks nog berucht

Maar men weet het niet

En zwijgt van wat men hoort en ziet

Hier aan de kust, de Zeeuwse kust

Waar de mensen onbewust zin in mosselfeesten krijgen

En van eten slechts nog zwijgen

Als ze zat zijn en voldaan

Dan weer rustig slapen gaan

Hier aan de kust, de Zeeuwse kust

Waarin ieder onbewust in het Duits wordt aan gesproken

Waar de ketting is gebroken

En alle schepen zijn verbrand

Maar er is niets aan de hand

Vlissingen ademt zwaar en moedeloos vanacht

De haven is verlaten want er is nog maar een vracht

Die moet in het donker buiten gaats worden gebracht

Gedenk de goede tijden van zuiverheid en kracht

Maar men weet het niet

En zwijgt van wat men hoort en ziet

Hier aan de kust, de Zeeuwse kust

Waar de zomer onbewust met een rotgang wordt genoten

En waar wild en «onverdroten»

Iedereen zijn gang kan gaan

Tot men zat is en voldaan

Hier aan de kust, de Zeeuwse kust

Waar de liefde van de lust steeds maar weer zal gaan verliezen

Omdat ze nooit kan kiezen

Tussen goed en niet zo kwaad

Maar dat is zoals het gaat

Hier aan de kust…

The salty sea heaves a deep salty sigh

Above the flat land the warm air vibrates silently

Hey, sometimes someone unexpectedly but surely runs away

Alarm phase 2 is hardly infamous anymore

But they don't know

And is silent from what one hears and sees

Here on the coast, the Zeeland coast

Where the people unconsciously get in the mood for mussel parties

And just say nothing about food

When they are satisfied and satisfied

Then go back to sleep

Here on the coast, the Zeeland coast

In which everyone is unconsciously spoken to in German

Where the chain is broken

And all ships are burned

But there's nothing wrong

Vlissingen is breathing heavily and despondent tonight

The port has been abandoned because there is only one cargo left

It must be brought out in the dark

Remember the good times of purity and strength

But they don't know

And is silent from what one hears and sees

Here on the coast, the Zeeland coast

Where the summer is unconsciously enjoyed at a rotten pace

And where wild and «undaunted»

Everyone can have their way

Until one is and satisfied

Here on the coast, the Zeeland coast

Where the love of the lust will lose again and again

Because she can never choose

Between good and not so evil

But that's how it goes

Here on the coast…