Jesienne Cienie Czekające Na Kolejną Reinkarnację - Arkona

Jesienne cienie

W sercu masz strach i niepokój

W duszy nienasycone dreszcze

W każdym płonącym spojrzeniu

Chłód i zimno jak jesienne deszcze

W ciele zarodnia zarazy jest już tak dojrzała

Nie masz siły na taką zdradę za grzechy marnej skazy

Świat wiecznej zguby pożera mnie jak oszalały

Dzwony biją ostatnią z ostatnich chwil

Jesienne cienie

Za mroczna przystań w nocy słabo widoczna

Kieruje losem naszego dzieła

Tak samo giniesz w tym samym czasie

To tylko gra o sobie, o własne myśli

Egoistyczny proces przetrwania

Nigdy nie myśl, że potem już nic

Egoizm zwycieży

Egoizm!

Bo król każe sciąć, sprawiedliwie Cię osądzi

To Twoja walka w przyjaźni

I król Twym sługą jest, a potem krok w czary

Chwilami widzę jak we mgle

Balsamy piękna i brzydoty

Te koszmary, te wyraźne kontury

Widzę patrzą na to bez ochoty

Topnieje śnieg a woda rzeźbi

Ołtarze życia na martwej ziemi

Odchodzi lato, powraca chłód

Zanika radość, wiruje ziąb

Chwilami krwią obmarzną ręce

W kraty zmieniają obraz przyszłości

Topnieje miłość, wraca otępienie

Jesienne cienie budzą się do życia

Cmentarze zasypał biały śnieg

A ci którzy tu są, to dawno ich nie ma

Autumn shadows

You have fear and anxiety in your heart

Insatiable chills in the soul

In every burning gaze

Chill and cold like autumn rains

In the body, the plague sporangia is already so mature

You have no strength for such a betrayal for the sins of a vain blemish

The world of eternal doom is devouring me like crazy

The bells ring with the last of the last moments

Autumn shadows

Too dark harbor at night, it is hardly visible

He directs the fate of our work

Likewise, you die at the same time

It's just a game about yourself, about your own thoughts

Selfish Survival Process

Never think that nothing else will happen after that

Selfishness will prevail

Selfishness!

Because the king will be beheaded, he will judge you fairly

This is your friendship fight

And the king is your servant, and then you step into magic

At times I can see as if in a fog

Balms of beauty and ugliness

These nightmares, these clear contours

I see they are looking at it without wanting to

The snow melts and the water sculpts

Altars of life in a dead earth

Summer is departing, the cold is returning

The joy disappears, the chill swirls

At times their hands will stain their blood

In bars they change the image of the future

Love melts away, dullness returns

Autumn shadows come to life

White snow covered the cemeteries

And those who are here are long gone