I Know - Zeus

Na poczatku kazdy potrzebuje jakiejs wskazowki, pomocnej dloni.

My dzisiaj zaczniemy to bardzo prosto, zaczniemy to po prostu, w ten sposób.

Klaszcz na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery.

To idzie do wszystkich ziomków,

co noszą już długie spodnie,

piją tę goudę co piątek

i chcą wyglądać groźnie.

Blizny na głowach, złamane nosy,

braki w uzębieniu,

błysk w oczach, spliffy w dłoniach,

wyroki w zawieszeniu.

To idzie do wszystkich dziewczyn,

co noszą wysokie szpilki,

bub kicksy i w jeansy wsuwają swoje okrągłe tyłki.

Minispódniczki, szminki,

tusze do rzęs i cienie,

zniżki, butiki, aerobiki,

bijatyki przy przecenie.

To idzie do wszystkich zarobionych

jap yuppies, co wsiadają w porsche kiedy po robocie śmigają na klawisz.

Zegarki za parę koła,

garniaki bardziej pokaźnie.

Każda karta złota, loga nawet na… taśmie.

To idzie do wszystkich dumnych

business women (łoman? łomen? łymyn?).

Do góry broda bo wokoło woda

i aligatory swimmin'.

Nowa garsonka, nowy garson w nowej garsonierze.

Na szyi to kolia czy garota,

nawet powietrze się nie nabierze.

Nieważne jaki bój toczymy ze światem,

nieważne ile zbrój wkładamy przy tym

i masek.

Jakimi tu czyni nas każda z ról

i przypiętych łatek.

Będziemy zawsze dziećmi naszych

ojców i matek.

Nieważne jaki bój toczymy ze światem,

nieważne ile zbrój wkładamy przy tym

i masek.

Jakimi tu czyni nas każda z ról

i przypiętych łatek.

Będziemy zawsze dziećmi naszych

ojców i matek.

To idzie do wszystkich przedstawicieli

co nadużywają władzy.

Na nic odznaki i krawaty,

pod koniec i tak jesteśmy nadzy.

Sznur ochroniarzy dookoła koła,

dygnitarzy dookoła koryta.

Każdy się patrzy spod byka.

Viva la corrida!

To idzie do wszystkich celebrytów,

dla których spełnieniem snów

jest foto na tle logotypów

i podziwu telewidzów.

Pare szwów tu, pare szwów tam «pare».

Chirurg milczy jak grób,

ale kto przymknie oko,

sam puści parę.

To idzie do wszystkich twórców…

Wróć!

AR-TYS-TÓW,

co żyją pod wpływem impulsu, gdzieś na skraju krainy zmysłów,

z dala od śmiertelników,

gdzie wszystko jest tak ulotne

…ale jak śmierdzi w kiblu to i z krainy ten smok nie rusza o krok się.

STÓJ… przy oknie.

Nieważne jaki bój toczymy ze światem,

nieważne ile zbrój wkładamy przy tym

i masek.

Jakimi tu czyni nas każda z ról

i przypiętych łatek.

Będziemy zawsze dziećmi naszych

ojców i matek.

To idzie do mnie.

To idzie do mnie.

To idzie do mnie i Ciebie.

Od urodzenia co krok,

co dziennie mamy tu mniej siebie.

Co doświadczenie, wkładamy na siebie kolejną warstwę, maskę, tarczę, plaster,

nie da się być przecież dzieckiem zawsze.

Mam rację?

Uciekamy od tego co w nas naturalne, szczere łamani fałszem,

krytykanctwem, nawet własnym sumieniem.

Strusi łeb chowamy w ziemi — pseudo bezpieczni, kopiemy pod sobą dołki.

W obliczu śmierci i tak będziemy bezbronni jak noworodki.

Nieważne jaki bój toczymy ze światem,

nieważne ile zbrój wkładamy przy tym

i masek.

Jakimi tu czyni nas każda z ról

i przypiętych łatek.

Będziemy zawsze dziećmi naszych

ojców i matek.

Nieważne jaki bój toczymy ze światem,

nieważne ile zbrój wkładamy przy tym

i masek.

Jakimi tu czyni nas każda z ról

i przypiętych łatek.

Będziemy zawsze dziećmi naszych

ojców i matek.

In the beginning, everyone needs some kind of guidance, a helping hand.

Today we're gonna start it very simple, we're gonna just start it this way.

Clap three and four clap,

for three and four, clap,

for three and four, clap,

for three and four, clap,

for three and four, clap,

for three and four, clap,

for three and four, clap,

for three and four.

It goes to all the homies

what long pants already wear,

they drink this gouda every friday

and they want to look scary.

Head scars, broken noses,

missing teeth,

sparkle in the eyes, spliffy in the hands,

suspended sentences.

It goes to all the girls

what high heels wear,

bub kicksy and in jeans they slide their round asses.

Mini skirts, lipsticks,

mascaras and shadows,

discounts, boutiques, aerobics,

brawls at discount.

This goes to everyone earned

jap yuppies, what they get in the Porsche when they flick the key after work.

Watches for a pair of wheels,

pots more generously.

Each card of gold, logos even on ... tape.

It goes to everyone proud

business women (łoman? łomen? łymyn?).

Up the beard because there is water around

and swimmin alligators.

A new suit, a new suit in a new suit.

There is a necklace or garot on the neck,

not even the air will take in.

No matter what we fight with the world,

no matter how much armor we put on

and masks.

What each role makes us here

and pinned patches.

We will always be our children

fathers and mothers.

No matter what we fight with the world,

no matter how much armor we put on

and masks.

What each role makes us here

and pinned patches.

We will always be our children

fathers and mothers.

This goes to all representatives

who abuse power.

Badges and ties for nothing

in the end we're naked anyway.

A string of security guards around the wheel

dignitaries around the trough.

Everyone is looking from under the bull.

Viva la corrida!

It goes to all the celebrities

for which a dream come true

there is a photo on the background of the logos

and the admiration of viewers.

A few stitches here, a few stitches there "a few".

The surgeon is silent as a grave,

but who turns a blind eye,

he will let go of steam himself.

It goes to all the makers ...

Come back!

AR-TYS-TÓW,

who live on impulse, somewhere on the edge of the realm of the senses,

far from mortals,

where everything is so fleeting

... but when it stinks in the toilet, this dragon does not move a step from the land.

STAND… by the window.

No matter what we fight with the world,

no matter how much armor we put on

and masks.

What each role makes us here

and pinned patches.

We will always be our children

fathers and mothers.

It goes to me.

It goes to me.

It goes to me and you.

Every step from birth,

we have less of ourselves here every day.

What an experience, we put another layer on ourselves, a mask, a shield, a plaster,

it's impossible to be a child forever.

I'm right?

We run away from what is natural in us, sincerely broken with falsehood,

criticism, even your own conscience.

We hide the ostrich head in the ground - pseudo-safe, we dig holes underneath us.

In the face of death, we will be as defenseless as newborns.

No matter what we fight with the world,

no matter how much armor we put on

and masks.

What each role makes us here

and pinned patches.

We will always be our children

fathers and mothers.

No matter what we fight with the world,

no matter how much armor we put on

and masks.

What each role makes us here

and pinned patches.

We will always be our children

fathers and mothers.