Zostań w moim śnie - Dzem, Tadeusz Nalepa

Nauczyłaś mnie, że dom

Może portem być, gdy sztorm

Kiedy wracam pod nasz dach

Za mną już bóli strach

Nauczyłaś mnie Twych rąk

I gorących ciała łąk

Kiedy wracam do tych ścian

Światło Twych oczu mam

Ile jeszcze mogłem lat

Tak mozolnie przez ten świat

Toczyć kamień dnia, by w noc

Padać jak drzewa kloc

Ty mnie nauczyłaś, że

Radość może być jak chleb

Chleb powszedni, zwykły, nasz

Który Ty dla mnie masz

Zostań, zostań, zostań w moim śnie

Zostań, zostań, zostań w moim śnie

You taught me home

Might be a port when a storm occurs

When I come back to our roof

There was already fear behind me

You taught me your hands

And the flesh of hot meadows

When I come back to these walls

I have the light of your eyes

How many more years could I have

So laboriously through this world

Roll the stone of the day into the night

Fall like a log of trees

You taught me that

Joy can be like bread

Daily bread, ordinary bread, ours

Which you have for me

Stay, stay, stay in my dream

Stay, stay, stay in my dream