Θέλω κάπου να μιλήσω, να με νιώσουν

Μα φοβάμαι πιο πολύ μη με πληγώσουν

Ποιος έχει δυνατή καρδιά

Που δεν την πιάνει πόνος

Να μοιραστεί τις πίκρες μου

Να μην τις έχω μόνος

Όσοι είναι οι καημοί μου

Είναι τ' άστρα τ' ουρανού

Μα δεν νοιάζεται κανένας

Για τον πόνο τ' αλλουνού

Τα παλάτια της αγάπης που `χα χτίσει

Απ' της μοίρας τον βοριά έχουν γκρεμίσει

Καράβι είμαι χάρτινο

Στου πόνου την πλημμύρα

Κι αναρωτιέμαι, άραγε

Πού θα με βγάλει η μοίρα

Όσοι είναι οι καημοί μου

Είναι τ' άστρα τ' ουρανού

Μα δεν νοιάζεται κανένας

Για τον πόνο τ' αλλουνού

Я хочу где-то поговорить, почувствовать себя

Но я больше боюсь быть раненым

У кого сильное сердце

Где ей не больно

Чтобы разделить мою горечь

Не иметь их одних

Кто мои беды

Они звезды неба

Но никого это не волнует

За чужую боль

Дворцы любви, которые я построил

От судьбы севера их снесли

я бумажный кораблик

В боли потоп

И мне интересно, если

Куда заведет меня судьба?

Кто мои беды

Они звезды неба

Но никого это не волнует

За чужую боль