Ta Palatia Tis Agapis - Stelios Kazadzidis

Θέλω κάπου να μιλήσω, να με νιώσουν

Μα φοβάμαι πιο πολύ μη με πληγώσουν

Ποιος έχει δυνατή καρδιά

Που δεν την πιάνει πόνος

Να μοιραστεί τις πίκρες μου

Να μην τις έχω μόνος

Όσοι είναι οι καημοί μου

Είναι τ' άστρα τ' ουρανού

Μα δεν νοιάζεται κανένας

Για τον πόνο τ' αλλουνού

Τα παλάτια της αγάπης που `χα χτίσει

Απ' της μοίρας τον βοριά έχουν γκρεμίσει

Καράβι είμαι χάρτινο

Στου πόνου την πλημμύρα

Κι αναρωτιέμαι, άραγε

Πού θα με βγάλει η μοίρα

Όσοι είναι οι καημοί μου

Είναι τ' άστρα τ' ουρανού

Μα δεν νοιάζεται κανένας

Για τον πόνο τ' αλλουνού

I want somewhere to talk, to be felt

But I'm more afraid of being hurt

Who has a strong heart

Where she is not in pain

To share my bitterness

Not to have them alone

Who are my woes

They are the stars of the sky

But nobody cares

For the pain of others

The palaces of love that I have built

From the fate of the north they have been demolished

I'm a paper boat

In pain the flood

And I wonder if

Where will fate take me?

Who are my woes

They are the stars of the sky

But nobody cares

For the pain of others