Hobab - Siavash Ghomayshi

میای از دورترین نقطه ی ایمان من

اونجا که لحظه هام پر شدن از یاسمن

میای از سکوت شهر پر از ستاره

میکشی دستامو روی موهات دوباره

میبری با خودت تا اوج بی نهایت

اونجایی که تو چشمات موج میزنه نجابت

آخ که دیگه دل من از تو جدا نمیشه

تو کتابای قصه کسی که ما نمیشه

وقتی که بجز عشق چیزی نمیشه که دید

غیر از گلهای بوسه چیزی نمیشه که چید

اونجاها آسمونشون رنگ طلایی داره

جای سیایی های شب حباب آبی داره

آدما از محبت برای هم میمیرن

تو سختیه زندگی دست همو میگیرن

آخ که دیگه دل من از تو جدا نمیشه

تو کتابای قصه کسی که ما نمیشه…

Come from the farthest point of my faith

Where my moment is filled with jasmine

Come from the silence of a city full of stars

You put your hands on your hair again

You take with you to infinity

Decency where it ripples in your eyes

Oh, my heart will not be separated from you anymore

In the storybook of someone who is not us

When he sees nothing but love

There is nothing to pick but kissing flowers

The sky there is golden

There are blue bubbles in the dark places of the night

People die of love for each other

In the hardships of life, they hold hands

Oh, my heart will not be separated from you anymore

In the story book of someone who is not us…