Ham nafas - Shadmehr Aghili

یه پنجره با یه قفس ، یه حنجره بی همنفس

سهم من از بودن تو ، یه خاطرس همین و بس

تو این مثلث غریب ، ستاره ها رو خط زدم

دارم به آخر می رسم ، از اونور شب اومدم

یه شب که مثل مرثیه ، خیمه زده رو باورم

میخوام تو این سکوت تلخ ، صداتو از یاد ببرم

بزار کوله بارم روشونه شب بزارم

باید که از اینجا برم ، فرصت موندن ندارم

داغ ترانه تو دلم ، شوق رسیدن تو تنم

تو حجم سرد این قفس ، منتظر پر زدنم

من از تبار غربتم ، از آرزو های محال

قصه ما تموم شده ، با یه علامت سوال

بزار کوله بارم روشونه شب بزارم

باید که از اینجا برم ، فرصت موندن ندارم

A window with a cage, a breathless larynx

My share of being you, that's enough

In this strange triangle, I lined up the stars

I'm coming to the end, I came from Onur at night

One night I believe in a tent, like an elegy

I want to forget your voice in this bitter silence

Let me pack my bags at night

I have to leave here, I do not have the opportunity to stay

Hot song in my heart, longing to reach you in my body

In the cold volume of this cage, I am waiting to fill

I am from the family of homelessness, from impossible dreams

Our story is over, with a question mark

Let me pack my bags at night

I have to leave here, I do not have the opportunity to stay