Vazgeçtim İnan - Sagopa Kajmer

Kendimi bugün onun yerine koydum

Koyamadım onun yerine kimseyi ve uyudum

Oyaladım kendimi durdum

Pili bitik saat gibi durdum

Durdum

Kendimi bugün aynı yerlerde buldum

Çok tenha, pek yalnız bir de yorgun

Oyaladım kendimi durdum

Hep aynı soruları sordum

Yok oldum

Düşünüp kötüyü yordum

Bi’kenara çekilip uzunca durdum

Durduramadım gözyaşlarımı boğuldum

Neler umdum da bak ne buldum

Ben onun soğuk rüzgarıyla savruldum

İçimin acısı yakıyor kavruldum

Gelen o vakitsiz hasretlere sordum, birşey gelmez elden dediler mahvoldum

İyisimi geri çekileyim ya da savaşıp yara alayım, doğrusu ne bilemedim

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Ama senden olmuyor kendimi koparamıyorum bir an

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Bir çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Ama senden olmuyor kendimi koparamıyorum bir an

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Bir çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan

İyisimi geri çekileyim ya da savaşıp yara alayım, doğrusu ne bilemedim

Olabilir mi bundan ötesi?

Nefesi kesiyor bile düşüncesi

Meçhul dünün ertesi ve sular içinde gemilerimin güvertesi

Kulaklarımda acı çeken bir ceylanın ürkek sesi

Nedirki yaşama hevesi?

Bana o hevesi veren o şey de neyin nesi?

Çok sual az moral ve sebebsizce kurmaktan vazgeçemediğim aynı hayal

Hatırlıyorum olanları hayal meyal

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Ama senden olmuyor kendimi koparamıyorum bir an

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Bir çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Ama senden olmuyor kendimi koparamıyorum bir an

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Bir çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan

İyisimi geri çekileyim ya da savaşıp yara alayım, doğrusu ne bilemedim

I put myself in his place today

I couldn't put anyone in his place and I slept

I stalled myself

I stopped like a dead battery

I stopped

I found myself in the same places today

Very secluded, very lonely and tired

I stalled myself

I always asked the same questions

I'm gone

I thought and tired of the bad

I stood aside for a long time

I couldn't stop my tears

What did I hope for, look what I found

I was blown away by its cold wind

My heart hurts, I'm scorched

I asked those untimely longings, they said nothing will come, I'm devastated

I better withdraw or fight and get injured, the truth is, I did not know

I gave up on myself believe me already

But I can't get away from you, I can't tear myself away for a moment

I gave up on myself believe me already

I have to find a way out and get rid of these roads

I gave up on myself believe me already

But I can't get away from you, I can't tear myself away for a moment

I gave up on myself believe me already

I have to find a way out and get rid of these roads

I better withdraw or fight and get injured, the truth is, I did not know

Could it be more than that?

Even the thought of it takes your breath away

After the unknown yesterday and the waters on the deck of my ships

The timid voice of a gazelle suffering in my ears

What is the will to live?

What is that thing that gives me that enthusiasm?

Too many questions, few morals, and the same dream that I can't stop dreaming for no reason

I remember vaguely what happened

I gave up on myself believe me already

But I can't get away from you, I can't tear myself away for a moment

I gave up on myself believe me already

I have to find a way out and get rid of these roads

I gave up on myself believe me already

But I can't get away from you, I can't tear myself away for a moment

I gave up on myself believe me already

I have to find a way out and get rid of these roads

I better withdraw or fight and get injured, the truth is, I did not know