W końcu - Republika

On w końcu dotknie cię

Ten przenajpierwszy raz

I przemieszają się

Zapachy waszych ciał

I już nie powiesz: nie

A cicho szepniesz: tak

I tak zakończy się

Sen który dotąd trwał:

Twe dzieciństwo

Do domu wrócisz i

Najmilej jak się da

Powiesz «dobranoc» im

«cześć mamo»… «tato pa»…

A w swym pokoju dziś

Do rana będziesz łkać

I twój pluszowy mis

Na dobre z łóżka spadł

Nie pytaj jaki to był szyfr

Bo raz się zamykają drzwi

Do dzieciństwa

Tu nie pomoże nawet ci

Wyrwanie kilku kartek tych

Z pamiętnika

Choć nie koniecznie dziś

Choć nie koniecznie z nim

To się musiało w końcu stać

To się musiało w końcu stać

To się musiało w końcu stać

Ze właśnie dziś

Straciłaś swe dzieciństwo

To właśnie dziś

Straciłaś swe dzieciństwo

He will finally touch you

This is the first time

And they will mix

Your body smells

And you will no longer say: no

And you quietly whisper: yes

And so it will end

The dream that has lasted until now:

Your childhood

You will come back home and

As nice as possible

You will say "good night" to them

«Hello mum» ... «daddy bye» ...

And in your room today

You will cry until morning

And your teddy bear

He fell off the bed for good

Don't ask what the code was

Because the door closes once

Until childhood

He won't even help you here

Tearing out a few pages of these

From the diary

Although not necessarily today

Though not necessarily with him

It had to happen in the end

It had to happen in the end

It had to happen in the end

That just today

You lost your childhood

It is today

You lost your childhood