Pencerenden - Pera

Bakıyorsun pencerenden, canın yanmış çok derinden

Süzülür birer birer hüzünler o gözlerinden

Uyur gibi yapıyorsun, rüyalara dalıyorsun;

Yüzündeki bir güz gibi kendinle soluyorsun…

Seslenip haykırırken kalbin sökülmüş de

Senden alınmış sanki zorla mutluluğun…

Mutluluğun…

Doğar mı yeniden güneş, biter mi bu uzun gece?

Açar mı yeniden çicek, döner mi o sıcak neşe?

Diner mi bu sonsuz yağmurun, güler mi o hüzünlü yüzün?

Boşver, bir umut yeter nefes almaya…

Bakıyorsun pencerenden yitip gidenlerin ardından

Eskimez anılarla eskitip durdun kalbini

Bırak solsun bu dünya, bırak yok olsun yavaşca

Kapını çalar elbet mutluluğun…

Mutluluğun…

Doğar mı yeniden güneş, biter mi bu uzun gece?

Açar mı yeniden çicek, döner mi o sıcak neşe?

Diner mi bu sonsuz yağmurun, güler mi o hüzünlü yüzün?

Boşver, bir umut yeter nefes almaya…

You look out of your window, you are hurt so deeply

One by one, sorrows flow from those eyes

You pretend to sleep, you are dreaming;

You're breathing with yourself like an autumn on your face...

Your heart is ripped out as you call and shout

It is as if your happiness was taken from you by force…

Your happiness…

Will the sun rise again, will this long night end?

Will it bloom again, will that warm joy return?

Will this endless rain stop, will your sad face smile?

Never mind, one hope is enough to breathe...

You look out of your window after the vanished

You kept your heart old with timeless memories

Let this world fade, let it fade slowly

Of course your happiness knocks on your door...

Your happiness…

Will the sun rise again, will this long night end?

Will it bloom again, will that warm joy return?

Will this endless rain stop, will your sad face smile?

Never mind, one hope is enough to breathe...