Dənizin Intiharı - Okaber

(5 Dekabr — Günəşli neft yatağında

Baş vermiş qəzada həyatını itirmiş

Neftçilərimizə ithaf olunur)

Atasan bu dənizə özünü, o qədər boğulasanki

Səhər tezdən gecəyə qədər hər kəs unutsun səni

Ancaq yuxularda gələsən görüşlərə

Yada ki, içdiyin zəhrimarlar qurutsun səni.

Atasan bu dənizə özünü, (o qədər boğulasanki)

Fəryadın, qovuşsun haraylara

Son dəfə həsrətlə baxasan qağayılara

Atasan bu dənizə özünü, çırpılasan qayalara

Yazdığım bütün şeirləri də yırtıb aparasan

Bu yarımadanın bağrından natamam qalan

Bütün sevgiləri də dartıb aparasan!

Atasan bu dənizə özünü, heçkəslə barışmadan

Güvəndiyin dağların qarı dumana qarışmadan

Varlı-kasıb yarışmadan çıxartmadan təmizə özünü

Siqareti yarım çəkib, atasan bu dənizə özünü.

Mavilərdən iyrənib, dostuna çevriləsən mavi ləpələrin

Görəsənki, mavi dalğalar necə səpələnir

Təpələrin külə döndüyü yerlərdən uzaq qaçasan

Hündür bir yerdən uçasan yuxarı, sonra aşağı

Pıçıldayasan bu cümləni:

Sən varsan varam

Sən yoxsan yoxam!

-Necə də gülməli

Atasan bu dənizə özünü, qürura toxunmadan

Onsuzda yox olmusan, daha da yox olmadan

Dostlarla da artıq getməyəsən çiyin-çiyinə

Bir də, həmin saçların ətrini dəyişəsən dəniz iyinə.

Dərin nəfəs alıb, hər kəsdən qisas alıb ölümlə həyat kimi

Onunla mən: Məkkə və Mədinə, dəclə və fərat kimi

Onsuzda əbədiyyət heç vaxt sevməmişdi, əbədiləri!

(heç vaxt.)

Bizimsə dualarımız açıq havalardan titrədirdi müqəddəs sayılan məbədləri

Atasan bu dənizə özünü, heç kəs oyanmadan

Sübh namazından öncə, azan dayanmadan

Yağış yağmadan, ya da yağış əvəzinə, daş yağmadan

Qurunun oduna yaş yanmadan.

yalanlarla baş aldadan

Cəmiyyətdən uzaqlaşıb atasan bu dənizə özünü

Sevgilər də saxlayasan salam-sağollarda

Əlvidalara çatmamış saxlayasan yarı yollarda

Mən isə darıxdım, səslədim səni.

Yemək sırasını səbrsiz gözləyən

Kimsəsiz uşaq kimi səbrsiz gözlədim səni.

(Atasan bu dənizə özünü…)

(December 5 - In the Gunashli oil field

He died in the accident

Dedicated to our oil workers)

If you throw yourself into this sea, you will drown so much

Let everyone forget you from early morning until late at night

But in the dreams you come to meetings

Or let the poisons you drink dry you out.

You threw yourself into this sea, (so you drown)

Shout, join the harayas

The last time you look longingly at the seagulls

You throw yourself into this sea, you hit the rocks

You tore up all the poems I wrote

Incomplete in the heart of this peninsula

You pull all the love!

Father himself into this sea, without reconciling with anyone

Without interfering with the fog of the mountains you trust

Clean yourself without removing the rich and the poor from the competition

You quit smoking and threw yourself into this sea.

Disgusted by the blues, you become a friend of the blue kernels

I wonder how the blue waves scatter

You run away from the places where the hills turn to ashes

You fly up from a high place, then down

Whisper this sentence:

If you are, I am

I'm not you!

-How funny

Father himself into this sea, without touching the pride

You have already disappeared, without further disappearance

You no longer go shoulder to shoulder with friends

Also, you can change the smell of that hair to the smell of the sea.

Take a deep breath, take revenge on everyone, like life and death

With him: Mecca and Medina, like the Tigris and the Euphrates

He had never loved eternity before, eternity!

(never.)

Our prayers shook the sacred temples in the open air

Father himself into this sea, without anyone waking up

Before the dawn prayer, without stopping the call to prayer

Without rain, or instead of rain, without rain

Dry wood without burning wet.

deceived by lies

You throw yourself away from society and throw yourself into this sea

Hello, if you keep love

Goodbye halfway through

And I missed you, I called you.

Waiting impatiently for the meal

I waited impatiently for you like a lonely child.

(Father himself into this sea…)