Asomia - O.S.T.R.

Pamiętam jak skuty leżałem na ziemi, słuchałem swych praw

Głuchy i niemy, dwa deko w kieszeni, jak śmieć poniżany, kopany przez psa

Miałbym pistolet to bym go zastrzelił, choć nerwy mieszały odwagę i strach

Wierzyłem, że wszystko wciąż mogę odmienić, po każdym upadku powstanę na bank

Dzieci myślały, że tata wyjechał do pracy dać show

Kluby, koncerty, alkohol i dragi wystarczy się tylko odważyć na skok

Zielone, białe plus litry alpagi — masz całodobowy haj, bez granic lot

Łatwo swój rozum za drzwiami zostawić, choć wierzymy w dobro to karmi nas zło

Straciłem wiele w tym niewielkim świecie skazanym na stos

Chociaż mówimy, że już nigdy więcej to jednak do tego wracamy na sto

Żyłem czekając na swoje zbawienie, dziś został mi tylko ten przećpany głos

Wiem, że wygrałem, choć każde wspomnienie zamienia marzenia w koszmary co noc

Nie mogę spać

Lustro nie kłamie, widziałem swój problem jak spadałem w dół

Oczy zaćpane, pół życia red alert, już czekał koroner, testament i Bóg

Nie docierało to do mnie, że bliskim, dosłownie jak ogniem, zadawałem ból

Gdy sięgam do wspomnień to jak na ironię sam w myślach się modlę o zamianę ról

Nie miałem szacunku do siebie, rodziny, choć kochałem ją

Dni były krótkie, pokusa zbyt wielka, by zwracać uwagę na detale wciąż

Żona już prawie odeszła traktując ten związek i wszystko co nasze jak błąd

Wiedziała co będzie jak w pacierzu amen, przez lata poznała tę prawdę na wskroś

Żyły na wierzchu, tak chudy jak palec i z twarzy jak śmierć

Blizny na sercu, nie mogłem odnaleźć się w świecie bez wrażeń oddany tej grze

Czas stanął w miejscu, nie chciałem być draniem, gdy łzy to atrament,

co rani jak gniew

Jestem, wygrałem, mych próśb Himalaje, choć zamiast się spełniać wciąż krwawi

mój sen

Nie mogę spać

I remember lying chained on the ground, obeying my rights

Deaf and dumb, two decos in his pocket, humiliated, kicked by a dog like garbage

I would have a gun so I would shoot him, though my nerves mixed courage and fear

I believed that I could still change everything, I would rise to the bank after each fall

The children thought that Dad had gone to work to give a show

Clubs, concerts, alcohol and drugs are enough to dare to jump

Green, white, plus liters of alpaca - you have a high, 24/7, infinite flight

It is easy to leave your mind behind the door, although we believe in good, evil feeds us

I have lost a lot in this little world condemned to the stake

Although we say that we will never again, we come back to it for a hundred

I was living waiting for my salvation, today I only have this stoned voice left

I know I won, though every memory turns dreams into nightmares every night

I can not sleep

The mirror doesn't lie, I saw my problem as I fell down

Eyes stoned, half-life red alert, coroner, testament and God waiting

It did not reach me that I was causing my loved ones, literally like fire, pain

When I look back to my memories, ironically I myself pray for a change of roles

I had no respect for myself, my family, although I loved her

The days were short, the temptation too great to pay attention to detail still

The wife has almost passed away, treating this relationship and all ours as a mistake

She knew what would be like in the amen prayer, she had known this truth through the years

They lived on the surface, skinny as a finger and face like death

Scars on the heart, I could not find myself in a world without impressions devoted to this game

Time stood still, I didn't want to be a bastard when tears are ink

which hurts like anger

I am, I won, my prayers, the Himalayas, although instead of being fulfilled, it still bleeds

my dream

I can not sleep