Ida Ston Ypno Mou - Notis Sfakianakis

Είδα στον ύπνο μου και μ' έπιασε ζαλάδα

Κάτι κοράκια να κηδεύουν την Ελλάδα

Κι ένιωσα μέσα μου, ταπείνωση, ντροπή

Αν δεν ξυπνούσα θα' χα πάθει συγκοπή

Αφού η ανθρωπότητα δεν ντρέπεται

Δεν έχει τσίπα μια σταλιά, δεν κοκκινίζει

Ένας λαός, τέτοιος λαός πως το ανέχεται

Να λοιδορείται και ο καθένας να τον βρίζει

Αφού η ανθρωπότητα δεν ντρέπεται

Δεν έχει τσίπα μια σταλιά, δεν κοκκινίζει

Ένας λαός, τέτοιος λαός δεν επιτρέπεται

Μες τη μιζέρια και τον φόβο να σαπίζει

Eίδα στον ύπνο μου και κόντεψα να μείνω

Τον Μέγα Αλέξανδρο στους Βάρβαρους να δίνω

Κι ένιωσα μέσα μου ανείπωτη οργή

Γι αυτά που γίνονται ξεδιάντροπα στην γη

Αφού η ανθρωπότητα δεν ντρέπεται

Δεν έχει τσίπα μια σταλιά, δεν κοκκινίζει

Ένας λαός, τέτοιος λαός πως το ανέχεται

Να λοιδορείται και ο καθένας να τον βρίζει

Αφού η ανθρωπότητα δεν ντρέπεται

Δεν έχει τσίπα μια σταλιά, δεν κοκκινίζει

Ένας λαός, τέτοιος λαός δεν επιτρέπεται

Μες τη μιζέρια και τον φόβο να σαπίζει

I saw in my sleep and I got dizzy

Some crows to bury Greece

And I felt inside, humiliation, shame

If I hadn't woken up I would have had a syncope

Since humanity is not ashamed

It doesn't sting a single drop, it doesn't redden

A people, such a people that they tolerate it

Let him be cursed and let everyone curse him

Since humanity is not ashamed

It doesn't sting a single drop, it doesn't redden

A people, such a people is not allowed

Through misery and fear of rotting

I saw in my sleep and almost passed out

To give Alexander the Great to the Barbarians

And I felt an indescribable rage inside me

For what is shamelessly done on earth

Since humanity is not ashamed

It doesn't sting a single drop, it doesn't redden

A people, such a people that they tolerate it

Let him be cursed and let everyone curse him

Since humanity is not ashamed

It doesn't sting a single drop, it doesn't redden

A people, such a people is not allowed

Through misery and fear of rotting