Krakowski Spleen - Natalia Przybysz

Chmury wiszą nad miastem

Ciemno i wstać nie mogę

Naciągam głębiej kołdrę

Znikam, kulę się w sobie

Powietrze gęste i lepie

Wilgoć osiada na twarzach

Ptak smętnie siedzi na drzewie

Leniwie pióra wygładza

Poranek przechodzi w południe

Bezwładnie mijają godziny

Czasem zabrzęczy mucha

W sidłach pajęczyny

A słońce wysoko, wysoko

Świeci pilotom w oczy

Ogrzewa niestrudzenie

Zimne niebieskie przestrzenie

Czekam na wiatr, co rozgoni

Ciemne skłębione zasłony

Stanę wtedy na «Raz!»

Ze słońcem twarzą w twarz (x2)

Ulice mgłami spowite

Toną w ślepych kałużach

Przez okno patrzę znużona

Z tęsknotą myślę o burzy

A słońce wysoko, wysoko

Świeci pilotom w oczy

Ogrzewa niestrudzenie

Zimne niebieskie przestrzenie

Czekam na wiatr, co rozgoni

Ciemne skłębione zasłony

Stanę wtedy na «Raz!»

Ze słońcem twarzą w twarz (x3)

Clouds hang over the city

It's dark and I can't get up

I pull the covers down deeper

I disappear, cower in myself

The air is thick and better

Moisture runs on the faces

The bird sits sadly in a tree

He lazily smoothes the feathers

Morning turns to noon

Hours pass by

Sometimes a fly will sound

In the trap of cobwebs

And the sun is high, high

It shines in the eyes of the pilots

Heats tirelessly

Cold blue spaces

I'm waiting for the wind to chase away

Dark folded curtains

Then I will stand for "Once!"

With the sun face to face (x2)

The streets are shrouded in fog

They drown in blind puddles

Wearily I look through the window

I long for the storm

And the sun is high, high

It shines in the eyes of the pilots

Heats tirelessly

Cold blue spaces

I'm waiting for the wind to chase away

Dark folded curtains

Then I will stand for "Once!"

With the sun face to face (x3)