Адыйшоўшым - Naka

На вашых магілах мы справім вясельле

І душы зальём старадаўнім віном.

Успомнім,

Як дні нашы ў нетры ляцелі,

Каб больш не вярнуцца ніколі ізноў.

Мы ў майскія ночы паплачам над вамі,

Раскажам вам вашы

Пачуцьці

І сны,

Як сэрца квітнее зарой і агнямі,

Як граюць жаданьні на струнах вясны.

А ў доўгія ночы зімовых ігрышчаў,

Пад дальнія скрыпкі начных палазоў

Раскажам,

Як вецер бязьлітасна сьвішча,

Цярушачы ў полі зьмярцьвелы свой боль…

Там хвойка ўпала з надломаным крыкам.

Там сьвежай крывёй пралілася зара.

На захад узьняў хтось марозныя пікі

І кліча ў бойку ўзбураны край.

Мы вучымся жыць.

Мы ствараем законы.

Мы марым аб дальняй нязнанай красе.

У бойку ідзём,

Паміраем з праклёнам,

І сьмерць нам вянкі на магілы нясе.

А можа быць, такжа

Праз слоту нядолі

Мы пойдзем,

Памром

І ня вернемся зноў.

Хтось будзе на нашых магілах вясной

Сьпяваць з захапленьнем пра шчасьце

І волю!

We will have a wedding at your graves

And fill our souls with ancient wine.

Let's remember

As our days flew in the wilderness,

To never come back again.

We will weep over you on May nights,

We will tell you yours

Feelings

And dreams,

As the heart blossoms with dawn and lights,

How desires play on the strings of spring.

And in the long nights of winter games,

Under the distant violins of the night climbers

I'll tell you

Like the wind mercilessly whistling,

Rubbing in the field dead his pain…

There the needle fell with a broken cry.

Dawn was shed with fresh blood there.

Someone raised frosty peaks to the west

And calls to the fight agitated edge.

We learn to live.

We make laws.

We dream of distant unknown beauty.

Let's fight,

We die with a curse,

And death bears wreaths on our graves.

Or maybe so

Through the slot of misery

We will go

I died

And don't come back again.

Someone will be at our graves in the spring

Sing with delight about happiness

And freedom!