Na wróble - Mela Koteluk

Cenię sobie nasz porządek, coś z niczego nasze

Gdy inny łakną ładu, nas stabilizuje chaos

Natura kulturą

Przesiadujemy w brzuchu lasu

I słuchamy wiatru

Nie damy się zwariować

Możemy żyć jak chcemy

Wyjechać albo zostać

Nie pompować się pragnieniem

Nie naszym, zachłannym

Możemy być i tu, i tam

Byle blisko siebie

Nie damy się zaślepiać pozorami szczęścia

Wystarczy, że przypominamy sobie kim jesteśmy

Blaknie pamięć dawnych zranień

Antidotum na niepokój to temperatura ciała

Twojego ciała

Sypialni ducha

Niepoznane szlaki

Spód tafli oceanów

Jeśli to konieczne ozdabiamy strachy

Kiedyś na rozległych polach samotne piktogramy

W kapeluszach chadzamy

Wolnym krokiem w bosych stopach ziarnom się kłaniamy

Nie damy się zwariować

Możemy żyć jak chcemy

Wyjechać albo zostać

Nie pompować się pragnieniem

Ekstremalnie blisko z natury jesteśmy

Bezwalutowo i najczulej

Z duchowej rezolucji

I appreciate our order, something of ours

When others crave order, we are stabilized by chaos

Nature as culture

We sit in the belly of the forest

And we listen to the wind

We will not go crazy

We can live as we want

To leave or stay

Don't pump yourself up by thirst

Not our greedy

We can be here and there

Just close together

We will not be blinded by appearances of happiness

It is enough for us to remember who we are

Memory of past wounds fades

The antidote to anxiety is body temperature

Your body

The bedroom of the ghost

Unknown routes

The bottom of the oceans

If necessary, we decorate the fears

Once, there were lonely pictograms on vast fields

We wear hats

With a slow step, we bow to the grains with our bare feet

We will not go crazy

We can live as we want

To leave or stay

Don't pump yourself up by thirst

We are extremely close by nature

Currency-free and most sensitive

From a spiritual resolution