Szał niebieskich ciał - Maanam

Saturn zimnem Ziemię smaga

Lód się w moje serce wkrada

W oku chętnie się sadowi

I marzenia moje chłodzi

Czas od pięt mnie cicho zjada

Truchtem biegnie do sąsiada

Gasi blaski dusi słowa

Radość do rękawa chowa

A planety szaleją, szaleją, szaleją i śmieją się, śmieją się, śmieją

A planety szaleją, szaleją, szaleją i śmieją się, śmieją się, śmieją

Patrzę w lustro na przyjaciół

Jacyś mniejsi pokorniejsi

W półuśmiechach, w półmarzeniach

W gestach, pozach bez znaczenia

Życie płynie bez pośpiechu

Bez uśmiechu i bez grzechu

Bez smutku, strachu, bez radości

Bez nienawiści, bez miłości

A planety szaleją, szaleją, szaleją i śmieją się, śmieją się, śmieją

A planety szaleją, szaleją, szaleją i śmieją się, śmieją się, śmieją

Saturn chills the Earth

Ice is creeping into my heart

He is happy to settle in the eye

And my dreams are chilled

Time eats me quietly from the heels

He jogs to his neighbor

It extinguishes the light and suffocates the words

He hides joy in his sleeve

And the planets rage, rage, rage and laugh, laugh, laugh

And the planets rage, rage, rage and laugh, laugh, laugh

I look in the mirror at my friends

Some less humble

In half smiles, in half-dreams

In gestures, poses irrelevant

Life flows slowly

No smile and no sin

No sadness, no fear, no joy

No hate, no love

And the planets rage, rage, rage and laugh, laugh, laugh

And the planets rage, rage, rage and laugh, laugh, laugh