Adı Menekşe - Levent Yüksel

Bu şehrin meydanlarında, garında, rıhtımında

Sensizlik bir türlü yakamı bırakmıyor

Bütün duraklarda, kahvelerde

Büyük, küçük yalanların

Dönüp dönüp vuruyor ansızın beni yerden yere

Yok ettim salındığın billur aynaları

Şimdi uzun uykuların tam zamanıdır

Bir yorhan misali örtündüm yalnızlığı

Bu yıl da asşk buraya hiç uğramadı

Silinsin izim, hiçliğim sokakta kalsın

Gölgemi yakın, bu dünya beni yok saysın

Emanet ettim bıraktığın herşeyi

Dedim siz susuz bırakmayın menekşeyi...

In this city's squares, stations, docks

Ignorance never leaves me

At all the stops, in the cafes

Your big little lies

It turns and hits me suddenly

I destroyed the crystal mirrors that you swing

Now is the time for long sleeps

I covered the loneliness like a yorhan

This year, love has never been here

Let my trace be erased, let my nothingness remain on the street

Burn my shadow, let this world ignore me

I entrusted everything you left

I said, don't leave the violet without water...