Moje Bieszczady - KSU

Góry aż do nieba

I zieleni krzyk

Polna droga pośród kwiatów

I złamany krzyż

Strumień skryty w mroku

I zdziczały sad

Stara cerkiew pod modrzewiem

I pęknięty dzwon

Zarośnięty cmentarz

Na nim dzikie bzy

Ile łez i ile krzywdy ile ludzkiej krwi

Księżyc nad Otrytem

Niebo pełne gwiazd

Tańczą szare popielice

San usypia nas

To właśnie są

To właśnie moje Bieszczady

Zarośnięte olchą pola dawnych wsi

Kto je orał kto je zasiał

Nie pamięta nikt

Skrzypią martwe świerki

To drewniany płacz

Świat się kończy w Sokolikach

Dalej tylko las

Druty na granicy

Dzielą nacje dwie

Dzieli ściana nienawiści

I przeraża mnie

San jest taki płytki

Gdzie Beniowej brzeg

Dzieli ludzi

Dzieli myśli

Straszny jego gniew

To właśnie są

To właśnie moje Bieszczady

Mountains up to the sky

And a scream of green

A dirt road among flowers

And a broken cross

The stream hidden in the dark

And a wild orchard

An old church under a larch

And a broken bell

Overgrown cemetery

On it, wild lilacs

How many tears and how much harm, how much human blood

Moon over Otryt

The sky is full of stars

Gray dormice are dancing

San puts us to sleep

This is what they are

This is my Bieszczady Mountains

Former villages overgrown with alder

Who plowed them who sowed them

Nobody remembers

Dead spruce trees creak

It's a wooden cry

The world ends in Sokoliki

Then only the forest

Wires at the border

Two nations divide

It shares a wall of hate

And it scares me

San is so shallow

Where is Beniowa's shore

It divides people

Shares thoughts

Terrible his anger

This is what they are

This is my Bieszczady Mountains