Rysunek na Szkle - Krzysztof Krawczyk

Jeszcze sam się uczę siebie żyję

Tak, jak umiem żyć do utraty tchu

Raz mi gorzej z tym, raz lepiej

Rzucam się w zdarzeń rwący nurt, jak w ucieczce

Jak w podróży do zamkniętych

Pukam drzwi byle serce nieść

I choć nic się nie powtórzy, jeszcze raz myślą sięgam wstecz

O, jest gdzieś niebo jak len o, o, o!

Noc za krótka na sen

O, dom, gdzie czeka znów ktoś

I gdzie miejsca jest dość dla spóźnionych gości

O, twój rysunek na szkle tylko na nim już dziś nie ma mnie

Idę dalej, żyję prędzej pragnę

Tracę to, co mam czas doradcą złym

Wieczorami piszę wiersze chociaż ty już nie czytasz ich

Biegną wiosny i jesienie, coraz bardziej dzieli nas

Morze zwykłych spraw, mam już tylko to wspomnienie

Choć i w nim mniej tych jasnych barw

O, jest gdzieś niebo jak len o, o, o

Noc za krótka na sen

O, dom, gdzie czeka znów ktoś

I gdzie miejsca jest dość dla spóźnionych gości

O, twój rysunek na szkle tylko na nim już dziś nie ma mnie

Ale kiedyś sam w pół drogi stanę, cisnę nagle w kąt

Cały ten mój świat, twarz ochłodzę kroplą wody

Jakby mi znów ubyło lat i odnajdę tamten ogień

I gościnny domu próg i przyjazną dłoń

Lecz czy tamtą, twą urodę, zwróci nam rzeki bystra toń

O, jest gdzieś niebo jak len o, o, o

Noc za krótka na sen

O, dom, gdzie czeka znów ktoś

I gdzie miejsca jest dość dla spóźnionych gości

O, twój rysunek na szkle

Tylko na nim już dziś nie ma mnie, nie ma mnie

Laj, la la la la la laj la la la la la laj la la la la la la

Laj, la la la la la laj laj la la la la laj La la la la la la

Laj, la la la la la laj la la la la la laj la la la

I am still learning myself, I am still alive

The way I can live until I am out of breath

Sometimes I feel worse, sometimes I feel better

I throw myself into a rushing current, as in an escape

Like traveling to the closed ones

I knock on the door just to carry my heart

And although nothing will happen again, once again my thoughts go back

Oh, there is heaven somewhere like a flax oh oh oh!

The night is too short to sleep

Oh, home, where someone is waiting again

And where there is room for late guests

Oh, your drawing on the glass but on it is not mine anymore

I go on, live faster, I want

I lose what I have a bad counselor

In the evenings I write poems even though you don't read them anymore

Springs and autumns are coming and they are dividing us more and more

A sea of ​​ordinary affairs, I only have this memory

Although there are less of these bright colors in it

Oh, there is heaven somewhere like a flax, oh oh oh

The night is too short to sleep

Oh, home, where someone is waiting again

And where there is room for late guests

Oh, your drawing on the glass but on it is not mine anymore

But someday I will stop halfway alone, suddenly throw myself into a corner

All this my world, I will cool my face with a drop of water

As if my years were gone again and I would find that fire

And a welcoming home's threshold and a friendly hand

But whether the rivers of yours will return your beauty to us by the rapid depths

Oh, there is heaven somewhere like a flax, oh oh oh

The night is too short to sleep

Oh, home, where someone is waiting again

And where there is room for late guests

Oh, your drawing on the glass

Only there is no me today, no me

Laj, la la la la la laj la la la la laj la la la la la la

Laj, la la la la la laj laj la la la la laj La la la la la la

Laj, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la