Każdym świtem umiera nasze wczoraj - Krzysztof Krawczyk

Każdym świtem umiera nasze wczoraj

Gdy z ciemności nowy dzień powstaje

Każdym świtem odchodzi nasze wczoraj

W bezpowrotność i w niepamięć

Patrzysz w niebo, jest jasno, coraz jaśniej

Złoto słońca w błękit się ubiera

Nasze wczoraj oddala się i gaśnie

Nasze wczoraj umiera

Nic nie zmienisz, bo nie masz takiej mocy

By odmienić rytm minionych godzin

Dzień za prędko chyli się ku nocy

Noc zbyt szybko odchodzi

Nie odnajdziesz już czasu, który minął

Nie zawrócisz z drogi, więc nie wołaj

Żyjmy, ciesząc się każdą godziną

Bo o świcie umiera nasze wczoraj

Nie odnajdziesz już czasu, który minął

Nie zawrócisz z drogi, więc nie wołaj

Żyjmy, ciesząc się każdą godziną

Bo o świcie umiera nasze wczoraj

Żyjmy, ciesząc się każdą godziną

Bo o świcie umira nasze wczoraj

Żyjmy, ciesząc się każdą godziną

Bo o świcie umira nasze wczoraj

Every dawn our yesterday dies

When out of darkness a new day rises

Every dawn our yesterday leaves

Into irretrievability and into oblivion

You look at the sky, it's bright, getting brighter

He dresses the gold of the sun in blue

Our yesterday goes away and goes out

Ours is dying yesterday

You won't change anything because you don't have that kind of power

To change the rhythm of the hours gone by

The day turns too fast to the night

The night is gone too fast

You will no longer find the time that has passed

You won't turn back, so don't call out

Let's live enjoying every hour

Because our yesterday dies at dawn

You will no longer find the time that has passed

You won't turn back, so don't call out

Let's live enjoying every hour

Because our yesterday dies at dawn

Let's live enjoying every hour

Because he will love our yesterday at dawn

Let's live enjoying every hour

Because he will love our yesterday at dawn