Więc Nie Dziw Się - Edyta Geppert, Kroke

Tyle było powitań i rozstań

Tyle było słów: — żegnaj i — zostań

Karuzele, niedziele i sny

Niepokoje, tych dwoje — to my…

Jakieś burze, podróże, Bóg — wie — co

Jakieś gwiazdy, co dziś już nie świecą

Tam za lasem, za czasem, za snem

Zapodziały się… Gdzie… Boja wiem…

Więc nie dziw się, że czasem w tamte strony

Wytężam wzrok i znaleźć chciałabym

Choć drobny ślad tych godzin zagubionych

Co dawno rozwiały się jak dym

Więc nie dziw się, że nieraz niespodzianie

Dalekie dni, zasnute czasu mgłą

Przesłonią świat, gdy znów popatrzę na nie

Przez głupich łez powiększające szkło

Tylko pomyśl i spójrz, co się święci:

Przypływają na tratwie pamięci

Ci, co spali w głębokich mych snach

Na ich dnie spoczywali jak piach…

Może znowu wynurzy się z marzeń

Jakiś nikt, jakiś ktoś się ukaże

Ten, co czekał tak długo w mym śnie —

I nie pozna, nie pozna już mnie…

Więc nie dziw się, że czasem w tamte strony

Wytężam wzrok i znaleźć chciałabym

Choć drobny ślad tych godzin zagubionych

Co dawno rozwiały się jak dym

Więc nie dziw się, że nieraz niespodzianie

Dalekie dni, zasnute czasu mgłą

Przesłonią świat, gdy znów popatrzę na nie

Przez głupich łez powiększające szkło

There were so many greetings and partings

There were so many words: - goodbye and - stay

Carousels, Sundays and dreams

Worries, these two - that's us ...

Some storms, travels, God - knows - what

Some stars that don't shine today

Behind the forest, behind time, behind sleep

They got lost ... Where ... I'm afraid I know ...

So don't be surprised that sometimes there are

I strain my eyes and want to find

Even a slight trace of those hours lost

Long gone like smoke

So do not be surprised that sometimes it is unexpected

Distant days, foggy with time

They will obscure the world when I look at them again

A magnifying glass through stupid tears

Just think and see what's up:

They come on a memory raft

Those who slept in my deep dreams

At their bottom they rested like sand ...

Maybe he would emerge from his dreams again

Somebody, somebody, somebody will appear

The one who waited so long in my dream -

And he will not know me, he will not know me anymore ...

So don't be surprised that sometimes there are

I strain my eyes and want to find

Even a slight trace of those hours lost

Long gone like smoke

So do not be surprised that sometimes it is unexpected

Distant days, foggy with time

They will obscure the world when I look at them again

A magnifying glass through stupid tears