Największy Teatr Świata - Edyta Geppert, Kroke

Siedzę na twardym krześle

W największym świata teatrze

Patrzę i oczom nie wierzę

Nie wierzę, ale patrzę

Przede mną mroczna scena

Nade mną wielka kurtyna

A przedstawienie zaraz się zacznie

Codziennie się zaczyna

Tragiczni komedianci

Od tylu lat ci sami

Niepowtarzalne stworzą kreacje

Zamieniając się znowu rolami

Ten, który dziś gra króla

Do wczoraj nosił halabardę

A jutro będzie tylko błaznem

Prawa tej sceny są twarde

Premiera za premierą

Pomysłów nie zabraknie

Publiczność zna ich wszystkie sztuczki

A jednak cudów łaknie

Po każdej plajcie antrakt

A po nim znów premiera

I jeszcze większa plajta

A teatr nie umiera

Siedzę na twardym krześle

W największym świata teatrze

Patrzę i oczom nie wierzę

Nie wierzę, ale patrzę

A obok mnie w milczącym tłumie

W cieniu tej wielkiej sceny

Artyści cisi i prawdziwi

Artyści niespełnieni

Nie zagram w tym teatrze

Nie przyjmę żadnej roli

A serce, a co z sercem

A niech tam sobie boli

I każdy nowy sezon

Niech będzie jak pokuta

Stąd przecież wyjść nie można

Więc siedzę jak przykuta

Do tego właśnie miejsca

W największym świata teatrze

Patrzę i oczom nie wierzę

Nie wierzę, ale patrzę

Pode mną smutna ziemia

Nade mną nieba kurtyna

Więc czekam aż Reżyser Niebieski

Ogłosi wielki finał

Nie wierzę, ale patrzę

I am sitting on a hard chair

In the world's largest theater

I look and do not believe my eyes

I don't believe it, but I look

There is a dark scene ahead of me

A great curtain overhead

And the show is about to begin

It starts every day

Tragic comedians

The same for so many years

Creations will be unique

Swapping roles again

The one who plays the king today

Until yesterday, he wore a halberd

And tomorrow he will be just a jester

The laws of this scene are hard

Premiere after premiere

There will be plenty of ideas

The audience knows all their tricks

Yet he craves miracles

Spit an interaction after each

And then the premiere again

And an even bigger failure

And theater does not die

I am sitting on a hard chair

In the world's largest theater

I look and do not believe my eyes

I don't believe it, but I look

And next to me in the silent crowd

In the shadow of this great scene

The artists are quiet and real

Unfulfilled artists

I will not play in this theater

I won't take any role

And the heart, what about the heart

And let it hurt there

And every new season

Let it be like a penance

After all, one cannot get out of here

So I sit chained

To this place

In the world's largest theater

I look and do not believe my eyes

I don't believe it, but I look

There is a sad earth beneath me

The sky is a curtain over me

So I'm waiting for Director Blue

He will announce the grand finale

I don't believe it, but I look