Waar Blijft De Tijd - Herman Van Veen

Je trouwt snel als je twintig bent

En na een paar jaar krijg je het druk

Met drie, vier kinderen, ach dat went

Je hebt geen tijd meer voor geluk

Tussen de vloeren en de vaat

De vuile was en het fornuis

Sta je niet stil, ook al vergaat de wereld

Jij bent bezig thuis

Is dit een grap

Of om te huilen

Is er iemand die haar benijdt

Wie zou er met haar willen ruilen

Dag in, dag uit

Waar blijft de tijd

De koffie pruttelt op het vuur

De kinderen spelen, en je man

Zit achter een krant als achter een muur

De dagen glijden door je hand

De kinderen zijn vandaag nog klein

Maar morgen groot, je denkt waarom

Kan ik alleen maar ouder zijn

De foto van je jeugd trekt krom

Is dit een grap

Of om te huilen

Is er iemand die haar benijdt

Wie zou er met haar willen ruilen

Dag in, dag uit

Waar blijft de tijd

De zondag is niets dan een pak

Netjes gestreken 's avonds laat

Wat bloemen in de vaas

Een tak in bloei, wat altijd aardig staat

En deze levenslange sleur

Duizenden passen ieder uur

Tussen de tafel en de deur

En van het kastje naar de muur

Is dit een grap

Of om te huilen

Is er iemand die haar benijdt

Wie zou er met haar willen ruilen

Dag in, dag uit

Waar blijft de tijd

You marry quickly when you are twenty

And after a few years you get busy

With three or four children, well you get used to it

You have no more time for happiness

Between the floors and the dishes

The dirty laundry and the stove

Don't you stand still, even if the world ends

you are busy at home

Is this a joke

Or to  cry

Is there anyone who envies her

Who would want to trade with her

Day in day out

Where has the time gone

The coffee is simmering on the fire

The children play, and your man

Sit behind a newspaper as behind a wall

The days slide through your hand

The children are still small today

But tomorrow big, you think why

Can I just be older

The photo of your youth warps

Is this a joke

Or to  cry

Is there anyone who envies her

Who would want to trade with her

Day in day out

Where has the time gone

The Sunday is nothing but a suit

Nicely ironed late at night

Some flowers in the vase

A branch in bloom, which always looks nice

And this lifelong grind

Thousands of passes every hour

Between the table and the door

And from the cupboard to the wall

Is this a joke

Or to  cry

Is there anyone who envies her

Who would want to trade with her

Day in day out

Where has the time gone