De Poort - Herman Van Veen

Ik heb een half uur bij de poort gekeken

Die aan het eind ligt van het laatste pad

Er ging een man doorheen die kanker had

Naast een oud vrouwtje aan de tijd bezweken

Wat hongerlijders uit een hongerland

Wat slachtoffers geveld in snelverkeer

En tien soldaten, vijf aan elke kant

Met elk in het lijf een brokje lood van eer

Ik zag een man die net nog op kantoor zat

Hij kreeg een teken en hij had te gaan

Een dronken lor die nauwelijks nog kon staan

Een huisvrouw die haar keukenschort nog voor had

Wat oproerkraaiers uit een oproerland

Een kerkeling die in zijn bijbel las

En in Vietnam tien kindertjes verbrand

Omdat het die dag napalm-zondag was

Ik heb een half uur bij de poort gekeken

Die aan het eind ligt van het laatste pad

Ik heb geen troon gezien waar God op zat

Noch engelen de bazuinen horen steken

Maar wel vloog er een witte duif voorbij

Met in haar bek een takje levensgroen

Dat God ons in het uur genadig zij

Als wij de laatste kruisgang moeten doen

I looked at the gate for half an hour

Which lies at the end of the last path

A man went through it who had cancer

Next to an old lady succumbed to time

Some hunger pangs from a starvation land

What victims fell in fast traffic

And ten soldiers, five on each side

With each in the body a lump of lead of honor

I saw a man who was just sitting in the office

He got a sign and he had to go

A drunken lorry who could barely stand

A housewife who still had her kitchen apron in front

What rioters from a riot country

A churchman who read his bible

En in Vietnam burned ten children

Because it was napalm sun that day

I looked at the gate for half an hour

Which lies at the end of the last path

I have not seen a throne on which God sat

Nor do angels hear the trumpet sound

But a white dove flew by

With a sprig of life green in her mouth

May God have mercy on us in the hour

If we have to do the last crucifixion