Hon syndrast - Hamferð

«Knús hendan klettin»

Ein bøn sum skot upp í ský

Tað loypir fyri oman

Svíður fyri niðan

Látur lokkar og stirðir

Slær eftirljóð um vøll

Ørligir skuggar sveima

Høgga flísar av vitskustólpa

Tess syrgna leivd eitt gnaga bein

Eitt tekin um hvat einaferð var

Týnd er ilskan

Og skríggjandi óttin etur líkið

Í vøkstri nærum spreingir út í geyl

Rætt fram ressast klettur hóttandi

Hátt reisast úr skorpu hallir steyrar

Svangir við línhvítum holdi í væntu

Varliga berist tú fram

Gátukraft ósædd

Skjót títt fjøtursbrá

Lat ei iljar teg loysa kletti frá

Stóðu av varrum mínum eiðir

Teir í neyðini vilja ei ásanna mítt fall

Glotti á grótodd

Kroppur, sveiptur í alduplaggi

Lívleyst dettur út í tóman heim

Brot, slintrur og álir

Hvirla í reyðum gosi

Fryst títt fjøtursbrá

Mundu iljar teg loysa kletti frá

Hátt av varrum mínum eiðir

Teir í neyðini vilja ei ásanna títt fall

"Hugs on the Rock"

One prayer some shots up in the cloud

Tað loypir for oman

Burn below

Lets curls and stiffens

Strikes a poem about a field

Poor shadows hover

Chopped tiles of wisdom pillar

Tess grieved leivd one gnaw bone

One thing about what a one-way trip was

The anger is lost

And the screaming fear eats the corpse

During growth, cracks nourish into nests

Discussed rising rock threatening

Highly erected from the crust palaces steyrar

Hungry for pale white flesh in anticipation

You arrive cautiously

Riddle unseen

Quick frequent shackles

Let no foot loosen the rock

I swore an oath

Those in need do not want my axes to fall

Grotti on grótodd

Body, wrapped in a piece of cloth

Lifeless falls into an empty world

Fragments, slinters and aluminum

Swirls in red soda

Frozen frequent shackles

Remember soles loosen rocks

Loud of my lips swear

Those in need do not want the axes to fall frequently