Ocean niespokojny - Halina Frackowiak

Walizki dwie

I nieba dwa

Na drogę

Bo jedno tu

A drugie już

Gdzieś tam

Więc drżałaś, gdy

Lot spóźniał się

A potem

Zniknęłaś wśród

Drgających plansz

I lamp

Ocen był

Nie większy niż

Twe serce

Myślałeś, że

To w chmury krok

Nie w sen

Samolot siadł

Ktoś chwycił cię

Za rękę

Złożyłaś świat

Z tych paru scen

Przez rok przez dwa

Byłaś, jak ogień

Przez rok przez dwa

Wciąż w blasku braw

Nie znałaś dnia

Z napisem koniec

Lecz raz po raz

Szloch ściskał krtań

Popłynął czas

Po nitkach stu

Autostrad

Już więcej wiesz

Niż w klatce ptak

Niż cień

Zmieniłaś twarz

Lecz w sercu cierń

Pozostał

I pękło coś

Bo trudno żyć

Pod szkłem

Wciąż hotel twój

Chce sięgnąć aż

Do nieba

I kaprys dnia

Wciąż mniej jest wart

Niż czek

A jednak ty

Gdy patrzysz

Na ocean

Wpatrujesz się

W ten drugi brzeg

Przez rok przez dwa

Byłaś, jak ogień

Przez rok przez dwa

Wciąż w blasku braw

Nie znałaś dnia

Z napisem koniec

Lecz raz po raz

Szloch ściskał krtań

Przez rok przez dwa

Byłaś, jak ogień

Przez rok przez dwa

Wciąż w blasku braw

Gdy znajdziesz dzień z

Two suitcases

And two heavens

For a trip

Because one here

And the second already

Somewhere

So you trembled when

The flight was late

And then

You disappeared among

Vibrating boards

And lamps

rating was

No greater than

your heart

you thought that

It's a step into the clouds

Not in a dream

The plane landed

Someone grabbed you

By the hand

You made the world

From these few scenes

For a year for two

You were like fire

For a year for two

Still in the glow of applause

You didn't know the day

With the words end

But again and again

Sobs squeezed his throat

Time has flown by

After the threads of a hundred

Highways

You already know more

Than a bird in a cage

Than a shadow

You changed your face

But in the heart there is a thorn

Remained

And something broke

Because it's hard to live

Under glass

Still your hotel

He wants to reach up

To heaven

And the whim of the day

Still worth less

Than check

And yet you

when you look

To the ocean

You stare

Into that other shore

For a year for two

You were like fire

For a year for two

Still in the glow of applause

You didn't know the day

With the words end

But again and again

Sobs squeezed his throat

For a year for two

You were like fire

For a year for two

Still in the glow of applause

When you find a day with