Her Neyse - Halil Sezai, Serhat Karayiğit

Dumanaltı odalar duvarlar soğuk

Gözlerim yanar yalnızlıktan

Kırılmış aynalar, suretler kayıp

Ellerim kanar aramaktan

Öyle bir yokuş ki yol uzak

Öyle bir derin ki kaybolsam

Sesimi duyan var mı?

Sesimi duyan var mı?

Or’da kimse var mı?

Neyse, her neyse

Sessizdi bakışlar, nefesler donuk

Sözlerim ağlar mutsuzluktan

Kaybolmuş tüm yollar

Saatler kayıp

Kahpece sorular fısıltılar

Öyle bir yağmur ki bulunsam

Öyle bir çıkmaz ki yok olsam

Sesimi duyan var mı?

Sesimi duyan var mı?

Or’da kimse var mı?

Neyse, her neyse

Smoky rooms the walls are cold

My eyes burn from loneliness

Broken mirrors, images are missing

My hands bleed from searching

Such a slope that the road is far

So deep that if I get lost

Anyone hear my voice?

Anyone hear my voice?

Is there anyone?

anyway, whatever

The eyes were silent, the breaths were dull

My words cry from unhappiness

All the lost roads

hours lost

Whispers of perverted questions

Such a rain that if I were found

Such a dead end that if I disappeared

Anyone hear my voice?

Anyone hear my voice?

Is there anyone?

anyway, whatever