Язмыш йомгак сутэ - Гузель Уразова

Таңда каршы алам аксыл томан аша

Алсуланып чыккан кояшны.

Күзләремнән саныйм үткән гомер юлын,

Шул юлларда калган язмышны.

Кушымта:

Гомер үтә, язмыш йомгак сүтә-

Ходай язган еллар йомгагын.

Җыеп кына булмый яшьлегемәкадәр

Еллар сүткән гомер сукмагын.

Җилләр искән чакта тарала ак томан,

Әлләшулмы язмыш җилләре?

Язгы җилләр аша мин дәкайчак көтәм

Яшьлегемнән килгән хәбәрне.

Кушымта.

Яшьлегемдәкалган мизгелләрен түгел,

Яшьлегемне үзем сагынам.

Яшьлек белән көзем, еллар арасында

Кабат сарыла куе ак томан.

Кушымта.

I greet the morning through the white mist

The pink rising sun.

I count with my eyes the path of life that has passed,

The fate that rests in those lines.

Application:

Life is passing, fate is ending

The sum of the years written by the Lord.

You can't just eat until you're young

Don't let the years of life beat you.

When the winds blow, the white mist spreads,

Are the winds of fate stirring?

Through the spring winds I wait

A message from my youth.

App.

Not the moments of my youth

I miss my youth.

Youth and autumn, between years

Again yellow dark white mist.

App.