İnsanlar Ölü - Gazapizm, Boykot

Gökyüzünden düşmenize, aktivizm sebep

Global bi' dünya isteyenler, akdenize gider

Nevzat Çelik de belki, ülkesini sever

Bir gün üstünüzde ahı, bugünlere kinle güler

Güneydoğusuna savaş ekilen, bi' memleketin

Batısının göç olması, çok mu abes hocam?

Guantanamo’ya ağlayıp da, Diyarbakır’a susan

Bir gün konuşacaksa, uyananlar boğazından tutar

Ana dilde eğitim yasak!

Ne şarkısı?

Aman Malatya’dan, çıkma yola, yollar yanar

Serdar Ortaç sonrasında yüz binlere pop yapar

Ertuğrul Özkök o gün, en şerefsiz yazar!

Modern ve devrimci bir ayaklanma, Haziran’da başlar

Yaz aşkımız: TOMA bir de gazlar

İzmir çocukları anarşizmi yoktan var eder

Argo izmir geleceğe boykot vaat eder

İnsanlar ölü!

En az senin kadar, en az benim kadar ölü, bu ülkeye gömülü

İnsanlar ölü!

Sanatçısı ölü, savaşçısı ölü, sosyalisti, aktivisti ölü

İnsanlar ölü!

Konuşanı sustur, başaranı öldür, anarşiste bekle, görüş günü

İnsanlar ölü!

Direnenler sürgün

İnsanlar ölü!

Hepsi ölü!

Sivas’ta duman tüter, sıvazlanır sakal

20 sene sonra olur, bakan

500 sene sonra, Bedreddin’i asan

Zihniyetin primi, yaptı tavan

Aman sorgulaman yasak burda, doğrulanan yalan

Memleketimde insanlar bir manzara uzakta

Hepimiz tutsaksak tel örgülü çevrili çocuklar gibi

Nazım gibi, Yılmaz Güney gibi, vatan hasretiyle yanar, barikatlar sokakta

Gecenin körü, gökyüzü dahil, tüm siyahlar ayakta

Mandela’dan sonra kimse barış da yatmaz

Prefabriklerin ömrü kaç hafta?

Van komple ayazdayken, ruhun kaç derecede yanmakta?

Sabahın sahibi var, adı Hasan Ferit

Gülüşünde kan izi var, bir gün çıkar gelir

Düzenin tam kalbinde, açılınca gedik

Üşür ölüm bile, düşer karşısında yenik

Karıştığında lafla gemi yürütürler yalanla

Ve çıkıp der ki, utanmadan artık analar ağlamaz

Anne Ayvalıtaş bak, öldü gitti kahırdan

Tüm bunları hesabı ise, elbet bir gün sorulacak

Farkındaydı çocuk vuran, gördü yakın mesafeden

Kapsül patlar, helak eder, on dördünde esarete

Mahkum olur, Berkin Elvan ekmek almak, felakete

Beden oldu, sonra bir kaç gazete yazdı, nezaketen

Sürgün edilir insanlar, vatanından yokluğa

Milyar kişi aç yatarken, kimse doymaz tokluğa

Kin doğurdu topluma, kim buyurdu sormi’ca’n

Kan gölünün ortasından gelen sesi, duymi’ca’z

Nasıl duymuyorsak, bunu altındalar komple karın

Devlet yardım toplar, para mermi olup yankılanır

Onca hayat kaldı yarım, bu yüzden anlı’cağın

Umutları yarın değil, sonrası yarınların

Rap Genius Türkiye

Activism caused you to fall from the sky

Those who want a global world go to the Mediterranean

Nevzat Çelik may also love his country.

One day on you, he laughs at these days with hatred

A country where war is planted in the southeast

Is it too absurd that the west is immigration, sir?

Crying in Guantanamo and silent in Diyarbakir

If he's going to talk one day, those who wake up choke him.

Education in the mother tongue is prohibited!

What song?

Oh, get out of Malatya, on the way out, the roads are on fire

Serdar Ortaç makes hundreds of thousands of pops afterwards

Ertuğrul Özkök, the most dishonest writer that day!

A modern and revolutionary uprising begins in June

Our summer love: TOMA and gases

Izmir children create anarchism out of nothing

Argo izmir promises to boycott the future

People are dead!

At least as dead as you, as dead as me, buried in this country

People are dead!

His artist is dead, his warrior is dead, his socialist, his activist is dead.

People are dead!

Silence the talker, kill the doer, wait for the anarchist, the day of sight

People are dead!

Those who resist are exiled

People are dead!

All dead!

Smoke is smoked in Sivas, beard is rubbed

It will be 20 years later, minister

500 years later, the hanging of Bedreddin

Premium of mentality, made the ceiling

Oh, you are forbidden to question here, the confirmed lie

In my hometown, people are a sight away

We're all captives, like children in a wire fence

Like Nazım, like Yılmaz Güney, it burns with homesickness, barricades are on the street

In the dead of night, all the blacks standing, including the sky

No one rests in peace after Mandela

How many weeks is the life of the prefabs?

At what degree does your soul burn when Van is completely frosty?

Morning has its owner, his name is Hasan Ferit

There's a trace of blood in your smile, one day it will come

At the very heart of the order, when it opens, the breach

Even death gets cold, it falls and succumbs to it

When they get involved, they run the ship with words, with lies

And he comes out and says, without shame, mothers don't cry anymore

Mother Ayvalıtaş, look, she died from the heart.

If he is accountable for all this, he will certainly be asked one day.

He was aware that the child who shot him saw it from close range

Capsule explodes, perish, in captivity at fourteen

Doomed, Berkin Elvan to buy bread, disaster

He became the body, then he wrote a few newspapers, as a courtesy

People are exiled from their homeland to extinction

While billions of people go to bed hungry, no one is full of satiety.

He gave birth to hatred, who ordered sormi'ca'n

We don't hear the voice coming from the middle of the blood pool.

How we don't hear it, they're under it

The state collects aid, the money is bullets and echoes

So many lives left half, so you'll understand

Their hope is not tomorrow, but tomorrow's after

Rap Genius Turkey