Efkar - Erol Evgin

Her meyhane köşesi benim durağım oldu

Bütün acı yılların çilesi burda doğdu

Ayaklarım dolaşır, dilim dolaşır yine

Vazgeçemem, bu halim senin eserin oldu

Yine dolaştım bugün

Eski hatıralarda

Geçmişte unutulmuş

O tozlu sokaklarda

Ne senden bir iz kalmış

Ne de benden bir anı

Döndüm beni bekleyen

Garip yalnızlığıma

Hani bizi sarmazdı ayrılığın kolları?

Bir kuru elvedayla koptu aşkın bağları

Teselli mi olacak eski sevda yılları?

Sardı hasretimizi tozlu gurbet yolları

Hayat bu, her şey geçer, unutursun sevgilim

O geçmişi anar da avunursun sevgilim

Ben asla unutamam o güzel gözlerini

Yarın belki ben olmam, sen mutlu ol sevgilim

Every tavern corner became my stop

The suffering of all the painful years was born here

My feet wander, my tongue wanders again

I can't give up, this state of mine was your work

I wandered again today

in old memories

forgotten in the past

On those dusty streets

What a trace of you

Nor a memory from me

I'm back waiting for me

to my strange loneliness

You know, the arms of separation wouldn't hug us?

With a dry goodbye the ties of love were broken

Will it be a consolation, the old years of love?

Dusty foreign roads wrapped our longing

This is life, everything passes, you forget darling

He will remember the past and you will be consoled, my dear

I will never forget those beautiful eyes

Maybe it won't be me tomorrow, you be happy my dear