Obłok - Edyta Gorniak

Czasem są takie dni, kiedy smutek szepcze

Nie ma też w sercu mym ulubionych fraz

W takie dni modlitw mych wiatr unosić nie chce

W myślach i w oczach tkwi przyczajony strach

Lecz nagle ktoś mój uchwycił wzrok, zostaliśmy

Sami

I uśmiechnął się jak nie robi tego nikt

A oczom, co często szare są i okryte łzami

Oddal blask i jak lekki obłok znikł

A tak bardzo…

Wyśpiewać chcę

Na palcach wytańczyć chcę

Me serce jak dziecka śmiech radością pełne

I cale miłością drży

Chcę oddać to, co w nim tkwi

Więc proszę ciesz się ze mną chociaż dziś

Tak bardzo

Wyśpiewać chcę

Na palcach wytańczyć chcę

Nie będzie juz smutku cień oplatał szczęścia

Przede mną słoneczne dni

Chcę dzielić tę radość z kimś

Więc proszę ciesz się ze mną chociaż Ty

Mija czas w kroplach dni pod zasłona deszczu

A mój płaszcz chłodu serc nie odpędzi znów

Czasem brak tylu sił, by ten smutek przemóc

Nawet sny płaczą, bo w wyobraźni wiele luk

Lecz nagle ktoś mój uchwycił wzrok, zostaliśmy

Sami…

Sometimes there are days when sadness whispers

Nor are there any favorite phrases in my heart

On such days of prayer, the wind does not want to carry my wind

There is lurking fear in my mind and eyes

But suddenly someone caught my eye, we stayed

Themselves

And he smiled like nobody does

And the eyes, which are often gray and covered with tears

Remove the glow and disappeared like a light cloud

And so much ...

I want to sing

I want to dance on my fingers

My heart is like a child's laughter with joy

And he trembles with love

I want to give back what is in it

So please enjoy with me today

So

I want to sing

I want to dance on my fingers

There will be no more sadness, a shadow entwined with happiness

There are sunny days ahead of me

I want to share this joy with someone

So please enjoy with me at least you

Time passes in the drops of days under the veil of rain

And my mantle of cold hearts will not drive away again

Sometimes there is not enough strength to overcome this sadness

Even dreams cry, because there are many gaps in the imagination

But suddenly someone caught my eye, we stayed

Themselves…