Taksówka - Coma

To ta przed zmrokiem

Bezwładna godzina

Na trasie do domu

O której myśli ciężkie

Westchnienia

Wyobraź warstwę na dnie szklanki

Cukier w herbacie u babci

Żałosny i wzruszający

Osad, znak

Zapadają mętnym śladem w pamięć

Po wszystkim tym

Listopad zwalnia

Latarnie za zasłoną

Piksele na szosie

Żółte, czerwone

I biała wilgoć, mgła

Kilka punktów zaczepienia

W znanym wymiarze

Snuję, rozciągam na nich nić

Zaznaczam terytorium zdarzeń

Od lampy

Do wierzchołków osiedla

Od wnętrza do zewnętrza

Przeciągnąć by po tej nici

Aż wyda dźwięk

Aż jęk

Po wszystkim tym

A trzeba przyznać

Że dręczył, drżał w powietrzu

Jakiś nieznośny spokój

Od co najmniej końca wakacji

Słońca było więcej niż zawsze

Ludzie uśmiechnięci

Inaczej jakoś

Złowrogo bo szczerze

To mogło uśpić

To mogło uśpić

To mogło uśpić czujność

Psy syte miast

Się oblizawszy

Kłapały

Pyski

Mlaski

To mogło uśpić

To mogło uśpić

To mogło uśpić czujność

I mnie, przyznam, nie mniej

Się chciało szczęście czuć

Czy jak by to nazwać, spokój

A trzeba było wiedzieć, że coś drga

A trzeba było mądrym być przed szkodą

Wtedy choroba weszła w płuca

Pół miasta charczało w tramwajach

A mówi się we wschodnich medycynach

Znajomy, właściciel baru «Sajgon»

Wyznawca buddy, akupunktury, mówił

Były narkoman i alkoholik

Były piosenkarz czy też muzyk

Były katolik, były rozwodnik

Kompletny były degenerat

Akupunktura, medycyna rozumiesz wschodu

Że to od duszy idzie

Choróbsko ciała od duszy

To jaką ma duszę

Ludność miasta

Która tak licznie

Zaczęła kasłać?

Przeleżę tydzień

Nieprzeleżane

Nie było czasu

Niewyleczone

A już mi huczał cały wielki zestaw gróźb

Nad głową, wiecznego potępienia

Cały wielki zestaw pokus

Rozhuczał się, że w sumie można było

Tylko płynąć dalej, no to płynę

To jaką ma duszę

Ludność miasta

Która tak licznie

Zaczęła kasłać?

It's the one before dark

Inert hour

On the way home

About which thoughts heavy

Sighs

Imagine the layer at the bottom of the glass

Sugar in tea at Grandma's

Pathetic and touching

Sediment, sign

They remain a cloudy trace in the memory

After all this

November is slowing down

Lanterns behind a curtain

Pixels on the road

Yellow, red

And white moisture, fog

Several points of attachment

In a known dimension

I thread, stretch the thread on them

I mark the territory of events

From the lamp

To the tops of the estate

From inside to outside

Pull over this thread

Until it makes a sound

Until a groan

After all this

And you have to admit

That he tormented, trembled in the air

Some unbearable peace

From at least the end of the vacation

There was more sun than ever

Smiling people

Otherwise somehow

Sinister because honestly

It could put you to sleep

It could put you to sleep

It could lull my vigilance

Dogs filling the cities

After licking my lips

They snapped

The mouths

Mlaski

It could put you to sleep

It could put you to sleep

It could lull my vigilance

And me, I will admit, no less

You wanted to feel happiness

Or what would you call it, calm

And you had to know that something was vibrating

And you had to be wise from harm

Then the disease entered the lungs

The trams rattled through half the city

And it is spoken in Eastern medicine

Friend, owner of the bar «Saigon»

Buddhist acupuncture follower, he said

Former drug addict and alcoholic

Former singer or musician

Former Catholic, ex-divorcee

They were a complete degenerate

Acupuncture, you understand the medicine of the East

That it comes from the soul

The sickness of the body from the soul

What kind of soul it has

City population

Which so numerous

Did she start coughing?

I'll stay a week

Untreated

There was no time

Untreated

And already a great set of threats were roaring to me

Overhead, eternal damnation

A whole big set of temptations

He started humming that it was possible

Just keep swimming, so I'm swimming

What kind of soul it has

City population

Which so numerous

Did she start coughing?