Królestwo Niczyje - Blaze of Perdition

Oto twój raj, twa światłość fałszywa

W marności jestestwie stłamszona

W lustrzanym odbiciu twej chwały

Gnije owoc boskiego stworzenia

Tu trzecie oko wyrasta

Choć slepe, niegodne

Kuszących widoków

Zza cielesnych bram

Z każdą kroplą wciąż dalej

Głębiej, w tunelu bez światła

Z rozkoszą w męczarniach zaklętą

Skuszony syn wciąż niżej upada

Nie!

To nie jest koniec.

To nie czas ukojenia

Wypchnięty z błogiej otchłani

Spadłem na ziemię jak głaz

Zawieszony w prożni spłonąłem

Bezdymnym ogniem oczyszczon

By skrzydła ponownie rozpostrzeć

Jak feniks z popiołów znów wstać

Zbudzony ze snów o ciemności

Oślepiony przez moc ziemskich barw

Powracam, otumaniony

Okaleczony wciąż trwam

A w sercu żar na nowo się tli

choć skrzydła już postrzępione

Szpony i kły ostre jak nigdy

głęboko w twym sercu osiądą

Jam odwieczny wróg

Wróg ukryty

Duma, nieskrępowana i czysta

Bliznami pokryta

Ja maszeruję znów

Z szyderstwem w sercu się tli

Wężowym językiem na skórze wyryta

Wciąż uwięziony wśród kosmicznych praw

Wznoszę królestwo niczyje

Boże o tysiącu twarzy.

W każdą z nich pluję

Wiedząc że na nic moje starania

Gdy w pył się obróci pogardy żar

Gdy czarny blask beznadziei me czoło rozedrze

Zamknę przed tobą swe serce

Spłonę z cynicznym uśmiechem na ustach

Na zawsze odrzucając twój dar

Na górze.

Na dole.

Tu i poza

This is your paradise, your false light

She is repressed in vanity

In the mirror image of your glory

The fruit of God's creation rots

This is where the third eye grows

Though blind, unworthy

Tempting views

From behind the corporeal gates

Still on with every drop

Deeper, in a tunnel with no light

With delight enchanted in torment

The tempted son keeps falling lower

Not!

This is not the end.

This is not a solace

Pushed out of the blissful abyss

I fell to the ground like a boulder

Suspended in a vacuum, I was burned

Purified by smokeless fire

To spread my wings again

Like a phoenix from the ashes, get up again

Awakened from dreams of darkness

Blinded by the power of earthly colors

I return, dazed

Crippled, I still abide

And in the heart the heat glows again

though the wings are already frayed

Claws and fangs as sharp as ever

they will settle deep in your heart

I am the eternal enemy

Hidden enemy

Pride, unfettered and pure

Scarred

I am marching again

He smolders with mockery in his heart

With a snake's tongue engraved on the skin

Still trapped among cosmic laws

I raise no man's kingdom

God with a thousand faces.

I spit in each of them

Knowing that my efforts were for nothing

When the heat of contempt is turned to dust

When the black glow of hopelessness tears my forehead apart

I will close my heart to you

I will burn with a cynical smile on my lips

Forever rejecting your gift

At the top.

Bottom.

Here and beyond