Afsaneh - Babak Jahanbakhsh, Arash Pakzad

بدعادت کردی چشمامو ، از اون وقتی که اینجایی

تو با آرامش چشمات ، با این لبخندِ رویایی

همه حرفام ، همه شعرام ، بی تو تصویری از دردن

چشات معیارِ زیبایی رو تو قلبم عوض کردن

کسی مثل منه عاشق به احساس تو مومن نیست

می خوام افسانه شم با تو ، میدونم غیر ممکن نیست

تو رو از وقتی که دیدم چشامو رو همه بستم

همه عالم می دونن که به چشمای ِ تو وابسته م

دیگه قلبم با آهنگ ِ نفس های تو مانوسه

تو که می خندی انگاری ، منو ، خوشبختی می بوسه

بدعادت کردی چشمامو ، ته ِ این قصه پیدا نیست!

تو انقد خوبی که جز تو ، به چشمم هیچی زیبا نیست

واسه تو من کمم ، آره ، تو حقت بیشتر از ایناست

ولی زیبایی ِ مهتاب توی ِ نگاهِ شب پیداست

آره تو از چشام خوندی چقد از دلهره خسته م

اگه آرامشی دارم ، اونو مدیونِ تو هستم

You've gotten used to our eyes since you've been here

You with the peace of your eyes, with this dreamy smile

All my words, all my poems, without you, a picture of pain

Changing the eyes of the standard of beauty in my heart

Someone like me does not believe in how you feel

I want to be a legend with you, I know it is not impossible

I have closed my eyes since I saw you

Everyone knows that I depend on your eyes

My heart is familiar with the song of your breaths

When you laugh, you kiss me, happiness

You have become accustomed to our eyes, the bottom of this story can not be found!

You are such a good critic that nothing is beautiful in my eyes except you

For you, I'm small, yes, you're more right than that

But the beauty of the moonlight can be seen in the gaze of the night

Yes, you read from my eyes, how tired I am

If I have peace, I owe it to you