Tehran - Babak Jahanbakhsh

از حرف مردم رد شدم

تا این شروع ما بشه

تا مشرق از حسم به تو

رنگ طلوع ماه بشه

اینجا برای دیدنت دل بی قراری میکنه

تهران برای خنده هات لحظه شماری میکنه

یادت بمونه خوبه من مفهوم دنیای منی

شاید نمیدونی ولی تعبیر رویای منی

عشقت گلستانِ منه با فکرتم گل میکنم

دنیا بد آهنگی کنه با تو تحمل میکنم

با فرض عاشق بودنت من از خودم دل میبرم

هربار که میبینیم تورو از خودمم عاشق ترم

رو جاده ی احساس من نبض قدمهاتو ببین

قلبم هیاهو میکنه عاشق شدم با تو ببین

اینجا رو با تصویر تو غرق شقایق میکنم

شهرم به عشقت روشنه ، تهرانو عاشق میکنم

یادت بمونه خوبه من مفهوم دنیای منی

شاید نمیدونی ولی تعبیر رویای منی

عشقت گلستانِ منه با فکرتم گل میکنم

دنیا بد آهنگی کنه با تو تحمل میکنم

با فرض عاشق بودنت من از خودم دل میبرم

هربار که میبینیم تورو از خودمم عاشق ترم

I ignored people

Until this is our beginning

To the east of my senses to you

The color of the moon rises

He is anxious to see you here

Tehran is counting the moments for your laughter

Remember, well, I am the concept of my world

Maybe you do not know, but the interpretation of my dream

Your love of my Golestan, I bloom with my thoughts

I will bear with you if the world plays badly

Assuming you are in love, I feel sorry for myself

Every time we see you, I love you more than myself

See the pulse of your footsteps on the path of my feelings

My heart is pounding. I fell in love with you

I am drowning here with your image of anemone

My city is clear to your love, I love Tehran

Remember, well, I am the concept of my world

Maybe you do not know, but the interpretation of my dream

Your love of my Golestan, I bloom with my thoughts

I will bear with you if the world plays badly

Assuming you are in love, I feel sorry for myself

Every time we see you, I love you more than myself