Nú Hann Blæs - Ásgeir

Veröldin mig vekur

Og veltir mér af stað

En sólin hjá mér situr

Já, hún situr öllu nær

Og geislar hennar glæðast

Af gjöfum þess sem er

Visku sína vakti

Og veitti farveg í

Úr fljóti sem var forðum

Yfirfullt af öllu því

Sem ég átti einusinni

Nú vefur örmum faðmar mig

Úr lífsins grænum lautum

Rennur lækur undurtær

Og sólarinnar máttur

Er meiri en í gær

Til himins nú sig hefur

Og hærra á loft ég fer

Nú hann blæs

Og í vindi bærist

Bjöguð en merkileg sýn

Því í stormi

Hrærist hugsunin mín

Aaaaææjjjiii…

Nú hann blæs

Og í vindi bærist

Bjöguð en merkileg sýn

Því í stormi

Hrærist hugsunin mín

Aaaaææjjjiii…

The world wakes me up

And turns me on

But the sun is sitting next to me

Yes, she's sitting closer

And its rays glow

Of the gifts of the one who is

His wisdom aroused

And provided a channel in

From a river that was ancient

Crowded with all that

Which I once owned

Now the web arms embrace me

From the green leaves of life

The stream flows submergedly

And the power of the sun

Is higher than yesterday

To heaven now itself has

And higher in the air I go

Now he blows

And the wind blows

Distorted but remarkable vision

Therefore in a storm

My mind stirs

Aaaaææjjjiii…

Now he blows

And the wind blows

Distorted but remarkable vision

Therefore in a storm

My mind stirs

Aaaaææjjjiii…