Bosa - Anna Maria Jopek

Œwit kropelki snu dr¿¹ we mgle,

œlad stopy na mchu lekkiej,

bosej, ch³ód rysuje ju¿ sieæ na szkle,

zmierzch szyje tu z chmur p³aszcz dla sosen.

To jest moje miejsce na ziemi,

tu mój czas, niech trwa, wiecznie.

Œwit z wierzbowych dróg zbiera szron

œlad minionych tu wszystkich wiosen,

ch³ód czerwieni ju¿ twarze s³oñc,

zmierzch na sierœci psów gna we wrzosy.

To jest moje miejsce na ziemi,

tu mój czas, niech trwa, wiecznie.

Œwit p³onie z nad ³¹k,

nios¹c mi zmierzch do moich r¹k,

czekam w oknie, chcê ju¿ nigdy nie,

nie liczyæ dni, chcê przez chwilê byæ samym wzrokiem.

To jest moje miejsce na ziemi,

tu mój czas, niech trwa, wiecznie.

Dawn the droplets of sleep tremble in the fog,

a footprint on light moss,

barefoot, the cold is already scratching the glass,

twilight sews a cloak from the clouds for the pines.

This is my place on earth

here is my time, let it last forever.

Dawn from the willow roads gathers frost

the trace of all the springs that have passed here,

the face of the sun is already reddening,

dusk rushes to the heather on the hairs of the dogs.

This is my place on earth

here is my time, let it last forever.

The dawn is burning over the meadow,

bringing me twilight into my hands,

I'm waiting in the window, I want to never again

not to count the days, I want to be eyesight for a moment.

This is my place on earth

here is my time, let it last forever.