Radość najpiękniejszych lat - Anna Jantar

To już przedmieścia gorzki smak

Autobus rusza w krótki rejs

Zdyszana biegnę z żartu w żart

Z podróży w podróż, z wiersza w wiersz

I kocham, pragnę, tracę tak

Jak by się chwilą stawał rok

Jak gdyby świat wymykał mi się z rąk

To, co mam, to, co mam

To radość najpiękniejszych lat

To, co mam, to, co mam

To serce, które jeszcze na wszystko stać

To, co mam, to, co mam

To młodość, której nie potrafię kryć

To wiara, że naprawdę umiem żyć

Umiem żyć…

Już jesień i latawców klucz

A w kinach tyle pustych miejsc

Z niedawnych zdarzeń ścieram kurz

Babiego lata wątłą sieć, bo

Jestem wiatrem, śpiewam wiatr

Jestem łąką, trawy źdźbłem

Jak biały jacht, w nieznany płynę dzień

To, co mam, to, co mam

To radość najpiękniejszych lat

To, co mam, to, co mam

To serce, które jeszcze na wszystko stać

To, co mam, to, co mam

To młodość, której nie potrafię kryć

To wiara, że naprawdę umiem żyć

Umiem żyć…

It has a bitter taste in the suburbs

The bus takes a short voyage

Out of breath, I run from joke to joke

From journey to journey, from line to line

And I love, I want, I lose yes

As if a year would become a moment

As if the world was slipping out of my hands

What I have is what I have

It is the joy of the most beautiful years

What I have is what I have

It is a heart that can still do everything

What I have is what I have

It is a youth that I cannot hide

It is faith that I can really live

I can live ...

It's already fall and the key kites

And there are so many empty seats in cinemas

I am rubbing dust from recent events

Babie's flimsy net is flying because

I am the wind, I sing the wind

I am a meadow, a blade of grass

Like a white yacht, I sail a day into an unknown

What I have is what I have

It is the joy of the most beautiful years

What I have is what I have

It is a heart that can still do everything

What I have is what I have

It is a youth that I cannot hide

It is faith that I can really live

I can live ...