Biz Üç Kişiydik - Ahmet Kaya

Biz üç kişiydik;

Bedirhan, Nazlıcan ve ben

Üç ağız, üç yürek, üç yeminli fişek!

Adımız bela diye yazılmıştı dağlara taşlara

Boynumuzda ağır vebal, koynumuzda çapraz tüfek

El tetikte, kulak kirişte ve sırtımız toprağa emanet

Baldıran acısıyla ovarak üşüyen ellerimizi

Yıldız yorgan altında birbirimize sarılırdık

Deniz çok uzaktaydı ve dokunuyordu yalnızlık

Gece uçurum boylarında, uzak çakal sesleri

Yüzümüze, ekmeğimize, türkümüze çarpar geçerdi

Göğsüne kekik sürerdi Nazlıcan, tüterdi buram buram

Gizlice ona bakardık, yüreğimiz göçerdi

Belki bir çoban kavalında yitirdik Nazlıcan’ı

Ateşböcekleriyle bir oldu, kırpışarak tükendi

Bir narin kelebek ölüsü bırakıp tam ortamıza

Kurşun gibi, mayın gibi tutuşarak tükendi

Oy Nazlıcan;

vahşi bayırların maralı

Nazlıcan;

saçları fırtınayla taralı

Sen de böyle gider miydin yıldızlar ülkesine?

Oy Nazlıcan, oy, canevinden yaralı

Nazlıcan;

serin yayla çiçeği

Nazlıcan;

deli dolu heyecan

Göğsümde bir sevda kelebeği

Nazlıcan, ah Nazlıcan

Artık yenilmiş ordular kadar eziktik, sahipsizdik

Geçip gittik, parka ve yürek paramparça

Gerisi ölüm duygusu, gerisi sağır sessizlik

Geçip gittik, Nazlıcan boşluğu aramızda

Bedirhan’ı bir gedikte sırtından vurdular

Yarıp çıkmışken nice büyük ablukaları

Omuzdan kayan bir tüfek gibi usulca

Titredi ve iki yana düştü kolları

Ölüm bir ısırgan otu gibi sarmıştı her yanını

Devrilmiş bir ağaçtı ay ışığında gövdesi

Uzanıp bir damla yaş ile dokundum kirpiklerine

Göğsümü çatlatırken nabzımın tükenmiş sesi

Sanki bir şakaydı bu, birazdan uyanacaktı

Birazdan ateşi karıştırıp bir cigara saracaktı

Oysa ölüm sadık kalmıştı randevusuna, ah

O da Nazlıcan gibi bir daha olmayacaktı

Ey Bedirhan;

katran gecelerin heyulası

Ey Bedirhan;

kancık pusuların belası

Sen de böyle bitecek adam mıydın?

Konuşsana!

Ey Bedirhan;

ey mezarı kartal yuvası

Bedirhan;

mor dağların kaçağı

Bedirhan;

mavi gözleri şahan

Zulamda suskun gece bıçağı

Bedirhan, ah Bedirhan

Biz üç kişiydik;

Üç intihar çiçeği;

Bedirhan, Nazlıcan ve ben

Suphi!

We were three;

Bedirhan, Nazlıcan and I

Three mouths, three hearts, three sworn cartridges!

Our name was written as trouble on the mountains and stones

Heavy plague on our neck, crossed rifle in our bosom

Hand on the trigger, ear on the beam and our backs to the ground

Rubbing our cold hands with hemlock pain

We used to hug each other under the star quilt

The sea was far away and the loneliness was touching

Distant jackal voices on cliff heights at night

It would hit our faces, our bread, our turkey.

Nazlıcan used to rub thyme on her chest, she was smoking.

We would secretly stare at her, our hearts would sink

Maybe we lost Nazlıcan in a shepherd's pipe.

It became one with the fireflies, it was consumed in a blink

Leaving a delicate butterfly dead right in our environment

Like lead, burnt out like a mine

Vote Nazlıcan;

marvel of wild hills

Nazlican;

her hair is storm-combed

Would you go like this to the land of stars?

Oy Nazlıcan, Oy, injured from his home

Nazlican;

cool highland flower

Nazlican;

crazy excitement

A love butterfly on my chest

Nazlican, oh Nazlican

Now we were as lame as defeated armies, we were derelict

We passed by, to the park and heart torn

The rest is the feeling of death, the rest is deaf silence

We passed by, Nazlıcan gap between us

They shot Bedirhan in the back in a breach.

Many great blockades

Softly like a rifle sliding off the shoulder

He trembled and his arms fell to the sides

Death had surrounded him like a nettle.

It was a fallen tree, its trunk in the moonlight

I reached out and touched your eyelashes with a teardrop

The sound of my pulse depleted as I crack my chest

It was like it was a joke, he was going to wake up soon

He would soon stir the fire and roll a cigarette.

But death was faithful to his appointment, ah

He would not be like Nazlıcan again

Hey Bedirhan;

specter of tar nights

Hey Bedirhan;

the scourge of bitch ambushes

Were you the man to end up like this?

Talk to me!

Hey Bedirhan;

oh tomb eagle's nest

Bedirhan;

fugitive of the purple mountains

Bedirhan;

gorgeous blue eyes

Silent night knife in my stash

Bedirhan, oh Bedirhan

We were three;

Three suicide flowers;

Bedirhan, Nazlıcan and I

Subhi!