Ayrılığın Hediyesi - Ahmet Kaya

Şimdi saat sensizliğin ertesi

Yıldız dolmuş, gökyüzü ay-aydın

Şimdi saat sensizliğin ertesi

Yıldız dolmuş, gökyüzü ay-aydın

Avutulmuş çocuklar çoktan sustu

Avutulmuş çocuklar çoktan sustu

Bir ben, bir ben kaldım tenhasında

Gecenin, avutulmamış ben

Bir ben, bir ben kaldım tenhasında

Gecenin, avutulmamış ben

Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim

Ki bu yaşlar utangaç boynunun kolyesi olsun

Bu da benim sana, bu da benim sana ayrılırken hediyem olsun

Soytarılık etmeden güldürebilmek seni

Ekmek çalmadan doyurabilmek

Ve haksızlık etmeden doğan güneşe

Bütün aydınlıkları içine süzebilmek gibi

Mülteci isteklerim oldu ara sıra, biliyorsun

Şimdi iyi niyetlerimi bir bir yargılayıp asıyorum

Bu son olsun, son olsun

Bu da benim sana, bu da benim sana ayrılırken hediyem olsun

Şimdi saat yokluğunun belası

Sensiz gelen sabaha günaydın

Şimdi saat yokluğunun belası

Sensiz gelen sabaha günaydın

İşi-gücü olanlar çoktan gitti

İşi-gücü olanlar çoktan gitti

Bir ben kaldım, bir ben kaldım voltasında gecenin

Hiç uyumamış ben

Bir ben kaldım, bir ben kaldım voltasında gecenin

Hiç uyumamış ben

Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim

Ki bu yaşlar utangaç boynunun kolyesi olsun

Bu da benim sana, bu da benim sana ayrılırken hediyem olsun

Kafamı duvara vurmadan tanıyabilmek seni

Beyninin içindekileri anlayabilmek

Ve yitirmeden yüzündeki anlık tebessümü

Bütün saatleri öylece dondurabilmek için

Çıldırasıya paraladım kendimi

Lanet olsun!

Artık sigarayı üç pakete çıkarttım günde

Olsun gözüm, olsun

Ne olacaksa olsun!

Bu da benim sana, bu da benim sana ayrılırken hediyem olsun

Now it's the hour after your absence

The star is full, the sky is moon-bright

Now it's the hour after your absence

The star is full, the sky is moon-bright

The consoled children are already silent

The consoled children are already silent

Only me, only me

Of the night, I am not consoled

Only me, only me

Of the night, I am not consoled

Now I've taught my eyes to cry

Let these years be the necklace of your shy neck

Let this be my present to you, and this to you when I leave

To be able to make you laugh without being a buffoon

To be able to feed without stealing bread

And to the sun that rises without injustice

Like being able to filter all the light into you

I've had refugee requests from time to time, you know.

Now I judge and hang my good intentions one by one

Let this be the end, let it be the end

Let this be my present to you, and this to you when I leave

Now the scourge of the absence of the clock

Good morning to the morning without you

Now the scourge of the absence of the clock

Good morning to the morning without you

Those with jobs are long gone

Those with jobs are long gone

I'm left alone, I'm left alone

I have never slept

I'm left alone, I'm left alone

I have never slept

Now I've taught my eyes to cry

Let these years be the necklace of your shy neck

Let this be my present to you, and this to you when I leave

Getting to know you without banging my head against the wall

Understanding what's inside your brain

And without losing the instant smile on your face

To just freeze all the clocks

I smashed myself into a frenzy

Damn!

Now I've increased cigarettes to three packs a day

Let my eyes be

Whatever will happen!

Let this be my present to you, and this to you when I leave