Даруй - J:МОРС

Мы такія запаволеныя,

Калі за вокнамі манахром

І незалежныя светлафоры.

Плынь накрые нас, і зноў цішыня.

І мы спыняем, хто на сезон,

Хто на гады,

А хто назаўжды

Свае маторы.

Даруй!

Я ўзнімаю твар угару.

Даруй!

Я не губляю маю мару.

Даруй,

Краіна сноў, дзе попел і снег.

Даруй, даруй мне!

Дзень праз вокны ў халодны пакой,

Як усе, што мы рабілі дарма

І так у выніку было лепей.

Мне самотна, ты мяне супакой.

Ты нават не чакала сама,

Як мала цяпла,

Як мала святла

У маім сусвеце.

Даруй!

Я ўзнімаю твар угару.

Даруй!

Я не губляю маю мару.

Даруй,

Краіна сноў, дзе попел і снег.

Даруй, даруй мне!

We are so slow,

If the windows are monochrome

And independent traffic lights.

The current will cover us, and silence again.

And we stop who for the season,

Who for years

And who is forever

Their engines.

Excuse me!

I lift my face up.

Excuse me!

I am not losing my dream.

Excuse me,

A land of dreams where ashes and snow.

Forgive me, forgive me!

A day through the windows into a cold room,

Like everything we did in vain

And so the result was better.

I'm lonely, you calm me down.

You didn't even expect it yourself,

How little heat,

How little light

In my universe.

Excuse me!

I lift my face up.

Excuse me!

I am not losing my dream.

Excuse me,

A land of dreams where ashes and snow.

Forgive me, forgive me!